Orkiestra Tommy'ego Dorseya słynęła z żelaznej dyscypliny, wymuszanej na muzykach krzykiem, karami finansowymi, a gdy trzeba to i pięściami. Był tylko jeden muzyk, który nie pękał, a kiedy trzeba też potrafił użyć pięści. Potem, kiedy założył własny zespół, traktował swoich muzyków podobnie (ale chyba nie znalazł się wśród nich odważny). Trzeba się domyślić o kogo chodzi.

Jeszcze pytanie chyba łatwiejsze (pytanie pocieszenia?). Tommy Dorsey raz musiał się ugiąć. Przed kim i na czym polegało ustępstwo? Chodziło o szeroko rozumiane sprawy muzyczne.

Pozdrawiam

Bardziej для поддержания разговора niż podpowiedzi (z nazwiskiem zbyt ułatwia, bez nazwiska jest bardzo wątła - wybrałem kompromisowo inicjały) historyjka TG, który grywał z obydwoma bohaterami zagadki.

U Tommy'ego Dorseya nie podobało mu się granie muzyki tanecznej w czasie gdy powstawał be-bop, więc postanowił odejść. Kiedy TD usłyszał o tym, odpowiedział: z mojego zespołu się nie odchodzi, z mojego zespołu można być tylko wyrzuconym. Jeżeli mnie wyrzucasz, to musisz mi zapłacić za podróż do domu - TG na to. Dobrze, w takim razie odchodzisz, zgodził się TD.

I historia z drugiego zespołu. Lider, któremu bardzo podobała się gra TG odwoził go zawsze swoim Cadillakiem, a ten przekazywał mu swoje sugestie na temat bandu. Wkrótce jednak lider nie mógł tego już znieść i kazał mu wysiadać z samochodu, w nocy i na środku pustyni. Na szczęście od czasu do czasu jeździły tamtędy autobusy.

Pozdrawiam

Ten, który walczył z Tommy Dorseyem potem dorobił się czarnego pasa w karate, więc swoich muzyków pewnie nie bił, bo tego zabrania kodeks honorowy karateki. Można jednak w sieci znaleźć taśmy, na których słychać jak ich zwyczajnie op...la, często gęsto używając słów powszechnie uważanych. Dodam, a nie jest to tylko moje zdanie, że orkiestra mistrza karate i swojego instrumentu zawsze imponowała perfekcją, a i swingowała niemal jak zespół Pana Hrabiego w najlepszych latach.

Jeżeli chodzi o drugą zagadkę, to Tommy Dorsey wykazał się wielką intuicją w wyszukiwaniu talentów, co przełożyło się także na żywą gotówkę. Największe plony zebrał jednak ktoś inny, o dużych zdolnościach perswazji.

Pozdrawiam

Karateka być może nie bił swoich muzyków również dlatego, że wyżywał się na swoim instrumencie. Wiele osób uważało wtedy, że był najsprawniejszym technikiem w historii. Zwyczaje się zmieniły i obecnie trudno porównywać go ze współczesnymi wirtuozami, bo mało kto już tak gra ale wtedy rzeczywiście imponował sprawnością i energią. O czym miałem zresztą okazje przekonać się na żywo.

Jeżeli chodzi o drugą zagadkę, to dzisiaj skończyła mi się oliwa z oliwek i zamiast greckiej kupiłem włoską. Ale nie piszą na opakowaniu czy pochodzi z Sycylii.

Pozdrawiam

Chyba nic już nie da się z Was wycisnąć, a przecież to taka łatwa zagadka (przy odrobinie guglania ewentualnie).

Najpierw Buddy Rich u Tommy'ego Dorseya w repertuarze hawajskim (warto zaczekać na koniec, chociaż akurat ta rada nie dotyczy naszej nowej, pogodnej Koleżanki).



Teraz Buddy Rich ze swoją orkiestrą o wdzięcznej nazwie Kiler Force. 24 minuty swingu z technicznym popisem lidera pod koniec (na poczatku i w środku też zresztą) i złymi spojrzeniami. To chyba ten sam skład, który wystąpił w Warszawie. Channel One Suite też zagrał, a potem jeszcze dwa bisy, które zresztą znalazły się na płycie Poljazzu (Love for Sale i Norwegian Wood).



I jeszcze występ, który przyniósł Buddye'mu chyba największą sławę poza branżą.



Tommy Dorsey podpisał z Frankiem Sinatrą kontrakt korzystny dla nieznanego debiutanta ale bardzo niekorzystny dla sławnego wokalisty, którym wkrótce się stał. Ponieważ Frank legalnie nie mógł opuścić orkiestry, zwrócił się o pomoc do ojca chrzestnego, który był również wiceojcem chrzestnym mafii włoskiej Genovese. Ten udał się do Dorseya z propozycją nie do odrzucenia, popartą pistoletem. Podobno miał mu podsunąć do podpisania zwolnienie Sintary z kontraktu z jednego dolara, ze słowami: "na tym papierze znajdzie się albo twój podpis albo twój mózg". A podobno wcześniej ofiarowano mu za to $ 60.000. Historię po latach opowiedział sam Dorsey ale Sinatra wszystkiemu zaprzeczył. Nie powiedział chyba jednak jakich w takim razie środków perswazji użył.

Pozdrawiam

Czyje to pomniki i w jakich miastach stoją? Jedna zagadka jest bardzo łatwa, druga łatwa tylko w połowie.





Pozdrawiam

Zappa stoi na skrzyżowaniu ulic Zawalnej i Kalinowskiego tak trochę w głębi na zapleczu polikliniki w Wilnie, ten Davis o ile dobrze kojarzę (też) u nas ale nie wiem gdzie dokładnie.

Pomnik Davisa w Kielcach stoi

Iro napisał: Zappa stoi na skrzyżowaniu ulic Zawalnej i Kalinowskiego tak trochę w głębi na zapleczu polikliniki w Wilnie, ten Davis o ile dobrze kojarzę (też) u nas ale nie wiem gdzie dokładnie.

Wodzu, prowadź!

Wszystkie odpowiedzi są poprawne, a ja jako ostatnio spiritus movens tego wątku witam w nim chlebem i solą naszą nową Koleżankę.

Pozdrawiam

Jedną z najgłupszych zagadek jest "czego teraz słucham" (tylko baki zrywać) więc ją zadam. Z podpowiedziami, z podpowiedziami.

1. Zespół jest USański ale rodowici (nie mylić z Indianami, Eskimosami czy pierwszymi mieszkańcami Ameryk bez imienia) stanowią tylko 40% podstawowego składu (było jeszcze paru gości, przeważnie już z USA).
2. W tytule płyty pochodzącym od poematu z połowy XIX wieku występuje słowo, które jest jedną z charakterystyk zespołu, nie tak oczywistą w czasach gdy powstawał. Innymi słowy, był on prekursorem tego gatunku, choć słowo "gatunek" może wzbudzić zastrzeżenie purystów słowa "gatunek". Słowo zresztą na pierwszy rzut oka zupełnie nie przystaje do czasów gdy poemat powstawał. Widocznie autor znał mało popularne terminy, przynależne wówczas raczej tylko naukom przyrodniczym.
3. Na niebieskiej okładce, u dołu jaśniejszej, u góry ciemniejszej, widnieje jakiś cyborg, którego nie rozszyfrowałem. Jest tak duży jak pozwalają rozmiary CD ale wydaje mi się, że w naturze miałby co najmniej 3,5 metra wzrostu. W każdym razie, gdyby miał złe zamiary, to lepiej schodzić mu z drogi, chyba że ma się pod ręką wyrzutnię rakiet.

Pozdrawiam

Adam Szulc napisał: Jedną z najgłupszych zagadek jest "czego teraz słucham" (tylko baki zrywać) więc ją zadam. Z podpowiedziami, z podpowiedziami.
(...)

Hej, już wcześniej z taką właśnie wychyliłem się ale jak jest ciekawie (jak Twoja) podpowiedziana, to czemu nie?
...tymczasem do punktu 3 skojarzenie przyszło takie:












tylko kolor jakiś mało niebieski, a cyborg chyba wyższy niż 3,5 m

Mój cyborg jest dużo bardziej ludzki. Właściwie tylko głowa i klatka z piersiami są cyb, a reszta wygląda jak org.

Zespół miał dwóch liderów, dwuczłonową nazwę, a płyta jest drugą w dyskografii. Pierwsza za tytuł miała nazwę zespołu, a zespół płyt o takiej nazwie wydał 10 (zapis w systemie dwójkowym).

Pozdrawiam

Jeżeli z tytułem płyty ma coś wspólnego Walt Whitman to chyba wiem co to za płyta, a jeżeli nie ma - to nie wiem

Przyciąłem nieco samą górę, aby zagadka jeszcze potrwała