Nastepny post z cyklu "Bez odpowiedzi".

Czy jeśli wymienię sobie wzmacniacz na jakiś dual mono, to w założeniu powinna się polepszyc stereofonia? Czy to dual mono jest robione w innym celu?

A kto stawia takie założenie?

Ja, będac laikiem sobie tak wymyslilem. Ale kompletnie nie jestem do tego przyspawany.
To moze uproszcze.
1. Po co sie to robi?
2. Gdybym chcial wzmacniaczem "polepszyc" wrazenia stereofonii (wrazenie glebi sceny do tego sie zalicza?), to jest jakas cecha wzmacniacza, ktora to sugeruje?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Ad.1 Dla zmniejszenia wagi. Jeśli chcielibyśmy mieć bardzo mocny wzmacniacz upakowany do jednej skrzynki (Naim Statement, Mark Levinson No 53, czy inne liczne KRELLe) to do transportu wymagany byłby wózek paletowy, a podczas finalnego przestawienia klamota na szafkę (zapewne żelbetową) potrzebne będzie przynajmniej 6 pomocnych rąk. Żeby uniknąć konieczności stosowania ciężkiego sprzętu, dzielimy wszystko na osobne skrzynki i wtedy daje się to ogarnąć w dwie osoby. Oczywiście istnieją końcówki mono które z powodzeniem można by upchnąć nawet z preampem do jednego pudełka (sam nawet takie cudo mam) ale tu upatruję raczej mody na "downsizeing". Poza tym cena "dzielonki" zawsze jest wyższa, więc i zarobek jest większy. Zwróć uwagę, że piece w klasie D czy T nie występują (chyba) w dzielonej wersji bo ... nie mają ciężkiego zasilacza, monstrualnych radiatorów i przede wszystkim ... klasy A.

Ad.2 Tak na pierwszy strzał w ciemno to chyba separacja kanałów (w dB) w czym rozdzielenie końcówek na pewno pomaga, choć w preampie nadal mamy kanały obok siebie, jednak sygnały maja tam niskie poziomy więc nie ma się co straszyć tym faktem.

Poza tym dwie końcówki wyglądają fajniej, poważniej i to moim zdaniem jedna z kluczowych rzeczy w audio(sprzęto)filiźmie, bo potęga konstrukcji ma sugerować potęgę brzmienia.

Dzięki Johny.

Co jeszcze oprócz rozdzielenia końcówek może wpłynąć na stereofonię. Bo kwestia dwóch końcówek ma niski współczynnik akceptacji żony.

Tyle, że pytanie dotyczyło sensu konstrukcji dual mono a nie osobnych monoblokow.

Czy dual mono to nie to samo co dwa mono bloki z punktu widzenia słuchacza?

No trochę tak, to kwestia ilości skrzynek i ewentualnego wspólnego zasilania bo wiele końcówek czy integr dual-mono ma jednak jeden zasilacz, choć jak się tak przyjrzeć to nawet najzwyklejsza stereofoniczna integra też od zasilacza jest dual-mono bo przecież musi mieć osobne obwody dla lewego i prawego kanału tyle, że w prawdziwym dual-mono są od siebie odseparowane na osobnych płytkach, w kolejnym stadium mają własne zasilacze i w kolejnym własne skrzynki.

Niski współczynnik WAF spowodowany jest tym, że wybrałeś jakieś brzydkie klamoty. Wybierz ładne to problem zniknie
Zazwyczaj jeśli końcówka mocy jest w osobnej skrzynce to ma topologie układu dual-mono, czasem z jednym zasilaczem, czasem z dwoma. Dual-mono robi się też dlatego, że łatwiej się projektuje płytkę i jedynym przeszkadzającym elementem jest regulacja głośności bo mamy jedna gałkę, choć pamiętam jakiś lampowy wzmacniacz (Sythesis ? albo "cóś" podobnego") być może był to piecyk do słuchawek (testowany w dawno temu HFiM) który miał ... dwa osobne potencjometry.

Napisz co właściwie Małżonce przeszkadza, kolor, rozmiary, kanciastość czy ogólnie dwie dodatkowe skrzynki jako takie ?

To oprócz osobnego zasilania na kanał, co w budowie może wpłynąć na zmiany w stereofonię?

W kwestii Szanownej, to powinno pasować do starych mebli. Bo głównie takie mamy/zbieramy. I w ramach polepszenia systemu audio i dopasowaniu do mebli, byłem nabywający drewnianego Peachtree Nova 125SE. I było miło i schludnie. Aż zacząłem się bawić cyzelowanie brzmienia DACami i padło na ten kloc MDA-503. No więc szok spowodowany niedopasowaniem wizualnym tego ustrojstwa był taki, że zwątpiłem w koncepcje monobloków. Ale na szczęście się tutaj okazało, że one nie są konieczne.

Juno napisał: To oprócz osobnego zasilania na kanał, co w budowie może wpłynąć na zmiany w stereofonię?

Od tego momentu piłka jest raczej po stronie kolumn i pokoju. Wzmacniacz, źródło i format zapisu generalnie dosyć dobrze separują kanał lewy od prawego (może poza winylem i wkładką gramofonową). Faktyczne mieszanie następuje na etapie zamiany prądu na drgania, więc dalszej poprawy upatrywałbym w kolumnach które potrafią, jak to się mówi, zniknąć. Zdolność zapewne jest wspomagana przez otoczenie ale i tak pewne modele maja tej tajemniczej właściwości więcej niż inne.

Jeżeli chcesz "polepszyć" stereofonię, a nie zależy ci specjalnie na basie, to podłącz kolumny w przeciwfazie

Albo chociaż przejdź na tor zbalansowany

Cóż ten tor zbalansowany dla słuchającego oznacza?

Podwojenie kosztów

A tak rzetelniej - oznacza to, że obróbką sygnału we wzmacniaczu, preampie czy nawet CD zajmują się osobne obwody dla górnej połówki sygnału, a osobne dla dolnej (sygnał, w uproszczeniu, to sinusoida i część leży powyżej zera, część poniżej bo sygnał jest napięciem zmiennym ~~). I to jest dopiero kanał lewy, dla prawego musimy mieć kolejne dwa obwody i tak przez wszystkie urządzenia. Łączymy to wszystko kablami z wtykiem XLR. Sumowanie sygnału następuje na krótko przed gniazdkami dla głośników.

Problem tylko jest taki, że całkiem spora liczba urządzeń ma gniazda XLR ale nie jest zbalansowana i sygnał zaraz za takimi gniazdkami jest desymetryzowany, więc jedyna korzyść następuje na etapie przesyłu sygnału bo w takiej "połówkowej" formie jest wtedy bardziej odporny za zakłócenia, stąd jego powszechność w świecie Pro Audio.

Efekt dla słuchającego ? Koszty, droższe urządzenia, droższe kable, ale za to wyższe napięcia sygnału (ok. 4V zamiast ok.2V) czyli na starcie mamy głośniej, a to już wystarczający powód aby twierdzić, że brzmi lepiej ... i to niestety nie jest żart, bo taka już nasza fizjologia słuchu. Zmniejszenie zniekształceń powodowanych zakłóceniami łapanymi przez kable czy elektronikę raczej w domowych warunkach ma marginalny charakter ale odrobinę ten szum tła powinien być mniejszy, przynajmniej mierzalnie mniejszy bo ucho to jednak słaby aparat jest.

Pozwolę sobie na lajkonikowe posumowanie i mniemanologię.

Mniemanologia:
Efekt stereofoniczny dla naszego nienajlepszego zmysłu słuchu otrzymujemy, kiedy sygnał jest desymetryzowany na wyjściu dla kolumn. W tym miejscu musi już być, byśmy efekt stereo usłyszeli. Czyli, aby uzyskać efekt stereofoniczny wystarczy taki wzmacniacz zintegrowany, który rozdziela kanały najpóźniej na wykściu na kolumny. To jest warunek i konieczny i wystarczający. No i powstaje pytanie, czy jeśli rozdzielimy kanały w sprzęcie home audio znacznie wcześniej i dodatkowo zasiliły je osobno, to czy będzie "lepiej"?

Podsumowanie:
Wnioskuję, że przy braku jednoznacznej odpowiedzi na skalę efektu stereofonicznego poprzez stworzenie dual mono, to na skalę efektu mogą wpływać inne elementy konstrukcyjne (pomijamy akustykę). Jakie inne? Czy wiążą się one z jakością elementów (wątpię), czy konkretny dobór specyfikacji technicznej/fizycznej użytych elementów? I czy wpływają w podobnej skali na efekt? A może suma poszczególnych elementów daję synergię i efekt jest większy niż prosta suma składników?

Na ten moment mam wrażenie, że dual mono nie jest warunkiem być, albo nie być dobrej stereofonii. Czymkolwiek ona jest.

To ma znaczenie tylko dla przesłuchów między kanałami i ten efekt jest raczej do mierzenia aparaturą chyba, że układ jest skopany i na ucho słychać że coś tam z np. lewego kanału pojawia się w prawym, ale do tego to musimy mieć specjalnie spreparowany sygnał który w jednym kanale nie ma nic, a w drugim leci jakiś sygnał czy muzyka, ten z muzyką odłączamy (na chamca, kabel od kolumny) i wtedy słuchamy czy coś tam słychać w tym drugim. Przy dobrze zbudowanym sprzęcie taka sytuacja nie powinna mieć miejsca. Druga sytuacja w które dual mono ma przewagę to moment kiedy nagle w jednym kanale (np. lewym) następuje gwałtowny wzrost sygnału, np. jakieś czadowe dupnięcie stopy, gitar i czegoś tam jeszcze, wtedy przy mało wydajnym zasilaczu nastąpi zachwianie i lekkie przyciszenie w kanale prawym ale słuch jest raczej wtedy tak zajęty tym głośniejszym, że tamto jest niezauważalne. To jest między innymi element algorytmu kompresji MP3 który wycina ciche fragmenty jeśli towarzyszą im jakieś głośne. Dual mono w takich sytuacjach jest niewrażliwe choć jak by się zagłębiać, tak po audiofilsku i przede wszystkim wyczynowo po całości to obie końcówki powinny mieć ... TAK, osobne linie zasilania, heh, do elektrowni włącznie i myślę, że dopiero dwa generatory załatwiają sprawę
Pomysł tyleż piękny co porąbany.