Kolejna łączówka Acrolinka to już spory przeskok cenowy w stosunku do modelu 6N-A2050 II. Na pierwszy rzut oka różni się jedynie kolorem zewnętrznej izolacji. Wtyki, grubość, opakowanie, miedź o czystości 99,99997% – lista podobieństw jest długa. Co więc uzasadnia znaczną różnicę w cenie?
Acrolink tłumaczy, że nawet najbardziej zaawansowany proces oczyszczania metalu wprowadza zmiany w niejednorodnych i krystalicznych strukturach, w zależności od zastosowanej metody. Wszystkie materiały o czystości 6N wykonane z miedzi różnią się od siebie i w rzeczywistości czystość większości tzw. materiałów 6N i 7N nie jest dokładnie oznaczona. Acrolink po ukształtowaniu się rzeczywistej struktury rdzenia kablowego stosuje tajemniczy proces przeprowadzany w specjalnym środowisku. Zapewnia on bardzo wysoką czystość, niezależną od zaburzeń krystalicznych, spowodowanych wyciąganiem przewodu.
Izolatorem jest materiał o nazwie poliolefin, wybrany ze względu na bardzo niską stałą dielektryczną. Jeśli chodzi o wtyki, w materiałach informacyjnych znalazłem pewną – żeby to łagodnie ująć – nieścisłość. W opisie modelu 6N-A2050 II znalazła się informacja, że jest to własne opracowanie Acrolinka, natomiast tutaj przeczytamy, że są wykonywane przez firmę Sanpo Shindo w opatentowanej przez nią metodzie Ecological Brass. Nie stosuje się w niej ołowiu, a mosiądz jest pokrywany bezpośrednio 24-karatowym złotem. Wyglądają tak samo, więc nie ma siły – tylko jedna wersja jest prawdziwa. A może żadna?
Brzmienie
Na pierwszy rzut oka brzmienie niewiele się różniło od tańszego modelu. Poprawa nastąpiła jednak właśnie w tych obszarach, na które w 6N-A2050 II można było narzekać. Zakres wysokich tonów stał się bardziej konkretny, a bas przyspieszył i zebrał się w sobie. W dziedzinie stereofonii także zaczęło się dziać coś ciekawszego. I wszystko byłoby pięknie, gdyby wymienione zmiany poszły jeszcze dalej. Ich skala pozostaje jednak na tyle mała, że ogólny charakter brzmienia 6N-A2110 II jest zbliżony do tańszego Acrolinka: spokojny, dojrzały, choć trochę nudny. Mimo tego zastrzeżenia – bezpieczny wybór.
Tomasz Karasiński
Hi-Fi i Muzyka 7-8/2010
