Wydanie własne 2021
Muzyka:
We wkładce do albumu zespół sam przyznaje, że uprawia sztukę na pograniczu klasycznego rocka i gitarowego grania z lat 90. XX wieku. Tego typu wytłumaczenie, teoretycznie, powinno dać pełny glejt i stworzyć zabezpieczenie przed zarzutem ewentualnej wtórności. Niech każdy robi, co chce, ale w takim razie czuję się zobowiązany ostrzec Czytelnika, by nie wgłębiał się dalej, jeżeli tego typu konwencja jest mu obca lub jeżeli uważa ją za przebrzmiałą. W swojej klasie Wizja Lokalna daje radę. Instrumentaliści grają biegle. Wokalista Erwin Kornacki śpiewa na odpowiednim poziomie, choć nieco odstaje od zaproszonego do jednego z utworów Grzegorza Kupczyka (Turbo, CETI). Szkoda, że legendarnego głosu nie ma na płycie trochę więcej, ale dość narzekania. Miłośnicy takiego grania z pewnością będą zachwyceni. Szczególnie na koncertach. Według mnie zaprezentowana formuła jest za ciasna dla albumu. Ale to dobrze, bo w dzisiejszych czasach, gdy wielu „muzyków” nie dałoby rady na żywo, tutaj wyraźnie słychać, że mamy do czynienia ze zjawiskiem odwrotnym. Oceniamy jednak płytę, bo przecież o to głównie chodzi w recenzji. Jest przyzwoita, choć daleko jej do czegoś świeżego, odkrywczego i powalającego.
Michał Dziadosz
