Muzyka: Realizacja: Villagers to grupa z Dublina. Pod wodzą frontmana, Conora O’Briena, na swojej czwartej płycie pozostaje w kręgu folkowych rytmów z elementami country. Swoje zamiłowanie do tego ostatniego stylu wyrażają poprzez cover utworu z repertuaru amerykańskiego piosenkarza Glena Campbella, „Wichita Lineman”. Pół wieku temu ta piosenka była za Atlantykiem wielkim przebojem. Interpretacja Villagers wypada zgrabnie, podobnie jak reszta repertuaru – bezpretensjonalna, akustyczna zaduma. Piosenki nie są jednak nowe. Debiutowały na wcześniejszych albumach Villagers, a teraz zostały na nowo zinterpretowane i zyskały „żywą” oprawę. Muzycy zarejestrowali je za jednym podejściem, jak w czasie koncertu, tyle że w studiu. Ciekawy pomysł. Instrumenty akustyczne brzmią przyjemnie i tylko jeden element obniża ostateczną wartość materiału. Wszystkim utworom towarzyszy jednostajne, ledwie słyszalne elektroniczne tło. Całkowicie zbyteczne. Piskliwy akompaniament powoduje, że tracimy zainteresowanie melodiami, czekając aż wreszcie zamilknie. Niestety, wciąż jest. Przynajmniej mi nie pozwolił wysłuchać albumu za jednym podejściem. Bez niepotrzebnej elektronicznej „poświaty” byłaby to naprawdę przyjemna płyta. Ale cóż, stało się. Jeśli komuś nie przeszkodzi buczenie w tle, to może posłuchać. . Grzegorz Walenda Źródło: HFiM 02/2016
