Blue Note 2012
Interpretacja: 
Realizacja: 
Cztery lata – tak długo czekali wielbiciele Vana Morrisona na jego kolejny studyjny album. Nie powinni jednak marudzić. Najnowsze dzieło muzyka z Północnej Irlandii przynosi godzinę stylowej mieszanki jazzu, bluesa i R&B. Od rozpoczynającej płytę „Open the Door (To Your Heart)” uderza ciepłe brzmienie siedmioosobowego zespołu Morrisona. Składająca się z saksofonów, trąbki i klarnetu sekcja dęta oraz organy Hammonda nadają jego muzyce pogodny charakter. W dodatku forma płyty zarejestrowanej „na żywo w studiu” zapewnia instrumentalistom wiele swobody. Przekłada się to na lekką atmosferę nagrania. Nawet jeśli wymierzone w konsumpcjonizm teksty trudno nazwać optymistycznymi, to przez pierwszych 40 minut „Born to Sing: No Plan B” dominują miłe dla ucha aranżacje i przyjemna jazzowa melodyka. Najlepsze dzieje się jednak pod koniec albumu, gdy muzyka zmienia się z lekkiego jazzu w ponury blues. Fenomenalne, ośmiominutowe „If In Money We Trust” to naprawdę poruszający kawałek muzyki. A zimnej gitary Dave’a Kearyego z piosenki „Pagan Heart” nie powstydziłby się John Lee Hooker. Słuchając „Born to Sing: No Plan B”, można wyciągnąć tyko jeden wniosek. Po 33 (sic!) studyjnych albumach Morrison nagrał kolejną wielką płytę. Mając tyle klasy, doprawdy, nie musi nikogo przekonywać, że urodził się, by śpiewać.
Autor: Bartosz Szurik
Źródło: HFiM 01/2013
