Magic Records 2021
Muzyka:
Omawiany album nie jest zwykłą reedycją. Cały materiał został nagrany na nowo. We wkładce Urszula deklaruje, że chodziło o oddanie honoru muzykom towarzyszącym jej na scenie od piętnastu lat. Mamy więc te same kompozycje, te same partie, ale zagrane z bardziej współczesnym podejściem. Przypomnijmy, że skład sprzed lat tworzyli m.in. Jacek Królik (gitara) czy Piotr Żaczek (bas), nie mówiąc już o śp. kompozytorze i gitarzyście Stanisławie Zybowskim. Czyli ludzie umiejący się obchodzić ze swoimi instrumentami. Współcześni muzycy zrobili wszystko, co w ich mocy, żeby utrzymać tamten poziom, a jednocześnie dodać coś od siebie. Dali radę. Stylistycznie znajdujemy się w zbalansowanym gitarowym popie: starannie przemyślanym, porywającym i pomysłowym. Nawet ten nieszczęsny „Konik na biegunach”, który nadaje się bardziej na koncerty niż na płytę, jakoś przechodzi. Zdaję sobie sprawę, że słuchaczy radia musi już mdlić na pierwsze dźwięki niektórych utworów. Mam jednak ten komfort, że nie należę do nich od jakiegoś ćwierćwiecza, więc mogę rzucić na „Białą drogę” świeżym uchem. Ten materiał to hit za hitem. I choć w czasach liceum uciekałem przed tymi piosenkami, to dziś je doceniam. Nadal nie jestem w stanie docenić tekstów, ale już nie bądźmy tacy poloniści.
Michał Dziadosz
