Silver Arrow Records Inc. 2009
Interpretacja: 
Pewnie większość wytwórni płytowych walczy z piractwem, ale raczej nie firma, która wydała omawiany album. Płyta kosztuje więcej od innych, co już skłania potencjalnego nabywcę do zastanowienia się, jak w inny sposób dotrzeć do nagrań ulubionej kapeli. A gdy już jakiś fan zdecyduje się wyłożyć prawie 70 zł (zamiast 60 zł, które zapłaciłby za krążek innego wykonawcy), oczekuje równowartości w towarze. Tymczasem dostaje mniej. W opakowaniu jest tylko jeden kompakt, natomiast drugi każdy musi sobie sam zorganizować. Jak? Otóż w obwolucie – zresztą kiepskiej jakości, z której, żeby coś wyczytać, trzeba się zaopatrzyć w lupę – jest karteczka z tajnym hasłem i adresem strony internetowej. Po zalogowaniu można zgrać utwory tworzące drugi album. Potem trzeba wydrukować okładkę, bo w oryginalnym opakowaniu nie ma przegródki na drugi kompakt. Jak wiemy, melomani, a zwłaszcza audiofile, zdecydowanie chętniej wydają pieniądze na sprzęt grający niż na kolorowe drukarki. No cóż… I to wciąż nie koniec, bo należy taką okładkę umiejętnie wyciąć i posklejać, a przecież nie każdy to majsterkowicz. Tymczasem tani „pirat” gdzieś tam czeka i kusi… Na szczęście powyższe wysiłki się opłacają, bo album rzeczywiście się udał. Rock na luzie, z drive’em, świetnymi wokalnymi harmoniami i garażowym feelingiem. Trochę w stylu „Exile on Main Street” grupy The Rolling Stones.
Autor: Grzegorz Walenda
Źródło: HFiM 02/2010
