WM Poland/WMI 2019
Muzyka:
Realizacja:
Choć na co dzień nie słucham hip- -hopu, zawsze lubiłem Sokoła. Nawet w czasach, kiedy proto-hipsterka podśmiewała się z niego, zachwycając Kanałem Audytywnym. Wojtek Sokół po prostu zawsze był sobą i konsekwentnie się rozwijał. A dziś, po ponad dwóch dekadach intensywnych działań, przychodzi do nas ze swoim… pierwszym albumem solowym. Wcześniejsze produkcje zawsze były nagrywane z kimś: WWO, Pono, Marysią Starostą czy Frankiem Kimono. Nawet jeśli tego typu wrażliwość jest nam odległa, warto się pochylić nad tymi dźwiękami. Po pierwsze, ze względu na ich uniwersalny przekaz. Po drugie, mimo owej uniwersalności, nie zbliżają się nawet na 20000 mil do trap-polo, słyszanego obecnie z niemal wszystkich kempingów, warsztatów czy ławek. To dojrzały i mocny hip-hop, który jednocześnie stanowi pomost między tym, co tradycyjne, a tym, co nowoczesne. Każdy utwór to oddzielna narracja, jednak w całości składają się na ciekawy obraz współczesnego czterdziestolatka, który wymyka się schematom i nie chce utknąć w żadnej kliszy. Ma własne przemyślenia, często pobudzające i motywujące innych, ale dobrze wie, że jeszcze nie wszedł na szczyt. Bo przecież to nie ten „czas, by odpoczywać”, choć „walka o lepsze jutro” chyba się udała.
Michał Dziadosz
Źródło: HFiM 05/2019
