Columbia Records 2017
Muzyka:
Realizacja:
Ruth B., 22-letnia Kanadyjka, skomponowała wszystkie utwory na tym albumie. Gra je sprawnie na fortepianie i nieźle śpiewa. Do pomocy ma tylko producenta płyty, za to jakiego! Jest nim Joel Little – Nowozelandczyk, znany ze współpracy z Samem Smithem, Imagine Dragons czy Ellie Goulding. On stawia kropkę nad i, grając na instrumentach i obsługując elektronikę. Na szczęście, generowane przez niego dźwięki brzmią w miarę naturalnie, przypominając akompaniament akustyczny. Gdzieniegdzie, jak choćby w melancholijnym utworze „If By Chance”, pojawia się sekcja smyczkowa. Wydaje się więc, że powinno być dobrze. Tymczasem… Głos wokalistki jest, owszem, przyjemny, szkoda jednak, że ktoś nie pomógł jej przy kompozycjach. Tematyka tekstów – i nierzadko ich poetycka stylistyka – to poziom licealny (vide: „Lost Boy”). Daleko im do utworów z repertuaru wcale nie starszych od Ruth B. wykonawców złotej ery rocka czy nawet niektórych obecnych gwiazd młodego pokolenia. W melodiach też próżno szukać sensacji. Niemal wszystkie przejścia są łatwe do przewidzenia. Młodzi słuchacze pewnie przyjmą ten repertuar z otwartymi ramionami, ale doświadczeni odbiorcy po jednym przesłuchaniu raczej poszukają czegoś innego. Może jedynie utwór „If This Is Love” pozostanie im w pamięci na dłużej.
Grzegorz Walenda
Źródło: HFiM 12/2017
