Wydanie własne 2023
Muzyka
Realizacja
Mamy jakiś rok 1984 w równoległej rzeczywistości. Depeche Mode spotykają Davida Bowiego i ostro imprezują przez miesiąc. W międzyczasie odbywają liczne rozmowy. Depeche przypominają Davidowi, że czas porzucić delikatną popową formułę i wrócić do muzyki nieco bardziej skomplikowanej i mrocznej. Bowie z kolei uświadamia chłopakom, że powinni się jeszcze bardziej oddalić od parkietu. Ostatecznie stwierdzają, że trzeba przejść od słów do czynów i nagrać wspólną płytę, ale na pewno niekomercyjną. Myślę, że mogłaby ona brzmieć mniej więcej tak, jak „Hard Times”. Co może wynikać z przytoczonej powyżej, całkowicie fikcyjnej historii? Po pierwsze to, że Rozmazani nie proponują nic oryginalnego. Po drugie, że to, co proponują, prezentuje określony poziom. Zarówno pod względem świadomości harmonicznej, jak i aranżacyjnej. Programowana perkusja, ciężkie klawisze i przetworzony wokal tworzą formułę charakterystyczną i osobliwą. A nad tym wszystkim dominuje klimat – mroczny, gęsty, ale mimo wszystko bardzo energetyczny. Ostrzegam jednak: to nie jest muzyka dla wszystkich, a wysoka ocena wiąże się z kategorią artystyczną, w której porusza się duet. A zatem „Hard Times” to propozycja wyłącznie dla fanów cold wave’u, mrocznego synth popu i electro- -industrialu.
Michał Dziadosz
Hi-Fi i Muzyka 02/2024
