Warner Bros. Records 2016
Muzyka:
Realizacja:
Red Hot Chili Peppers pojawili się na scenie Los Angeles w 1983 roku. Od tego czasu pozostają wierni rockowi z dużą dawką funku i elementami reggae. Jedenasty krążek studyjny amerykańskiego kwartetu nie przynosi stylistycznej rewolucji. Zapewne dlatego, że w składzie pozostaje trzech stałych członków formacji. Oprócz założycieli – Anthony’ego Kiedisa (wokal) i Michaela Petera Balzary’ego, znanego pod pseudonimem Flea (bas) – nadal słyszymy grającego z nimi od 1989 roku Chada Smitha (perkusja). Jedynie poprzedniego gitarzystę, Johna Frusciante, zastąpił w 2009 roku Josh Klinghoffer. Program rozpoczyna dobrze brzmiący, podany z właściwą dla RHCP energią, utwór tytułowy. Moim zdaniem to właśnie on, a nie wydane na singlu „Dark Necessities”, powinien promować album. Ale może charakterystyczna dla grupy partia gitary basowej zadecydowała o takim wyborze? Album jest bardzo typowy dla RHCP, dość równy pod względem poziomu nagrań, za co muzykom należy się pochwała. Niełatwo wybrać najlepsze kawałki. Na razie stawiam na melodyjny „Sick Love”, który akurat najbardziej odbiega od znanej stylistyki. No cóż, po 33 latach estradowej aktywności trudno o krążek dorównujący albumowi „Blood Sugar Sex Magik” (1991).
Grzegorz Walenda
Źródło: HFiM 11/2016
