Wydanie własne 2023
Muzyka
Realizacja
Z jednej strony to pozytywna, szczera, ciepła i przyjemna muzyka. Dziś niemal niespotykana. Brak zadyszki w pogoni za oryginalnością na siłę to wielki plus. Poza tym podoba mi się znakomicie uśrednione brzmienie. Nic tu nie jest przesadzone ani przepompowane. Perkusja brzmi bezpiecznie i bez kombinacji. Bas siedzi na miejscu. Klawisze są dyskretne i nie zalewają aranżacji majonezem, a gitary się nie ścigają. Opowieść nie przesadza z pogłosami, a mimo to stara się budować malownicze plany. Z drugiej strony – po którymś utworze formuła zaczyna męczyć. Znajdujemy się gdzieś w bezpiecznym soft rockowym środku, który został odpowiednio uprzestrzenniony. Brzmi to trochę tak, jakby Feel (przystępność, radiowy rock) nagrał płytę z Atmosphere (przestrzeń, harmonie, wrażliwość). Zgrabne teksty nie wykraczają poza nie silące się na pretensjonalną poezję liceum. Na przyszłość trzeba pomyśleć o albumie bardziej holistycznie. Lista utworów też powinna być przemyślana jako całość. Nie jako zbiór singli, tylko kompozycja, która buduje atmosferę i napięcie. Skoro bowiem nagrywamy płytę, to powinna być ona przygodą. Ze wstępem, rozwinięciem i zakończeniem. Poza tym nic by się nie stało, gdyby usunąć ze trzy kawałki. Jestem pewien, że wówczas całość stałaby się bardziej zwarta i mocna. Ocena mimo wszystko wysoka, ale następnym razem nie pójdzie już tak łatwo.
Michał Dziadosz
Hi-Fi i Muzyka 02/2024
