Muzyka: Realizacja: Album legenda. Tworząc w 1973 roku pierwszą wersję, grupa The Who była u szczytu sławy. Jej lider, a zarazem autor całego materiału – Pete Townshend – powrócił w dwupłytowym wydawnictwie do lat 60. ubiegłego wieku, do czasów, kiedy w Anglii bandy modsów i rockersów rywalizowały o prymat w młodzieżowej subkulturze. „Quadrophenia” okazała się artystycznym i kasowym sukcesem. Nakrę- cono na jej podstawie film i wystawiono na scenie. Townshend marzył również o symfonicznej wersji i stało się. Partyturę opracowała Rachel Fuller, a orkiestrę poprowadził Robert Ziegler. Zamiast Daltreya – znakomitego wokalisty The Who – słyszymy tenora operowego, Alfiego Boe. Okazjonalnie przy mikrofonie stają Billy Idol i Phil Daniels. Autor również śpiewa i w paru utworach gra na gitarze. Efekt jest poprawny, bo tak wspaniałych kompozycji można słuchać w różnych aranżacjach i pewnie zawsze będą intrygować. Czy jednak potrzeba było aż takich zmian? Czy nie lepiej, gdyby nadal śpiewał Daltrey, a orkiestra jedynie wzbogaciła brzmienie? Jakoś trudno przełknąć modsów i rockersów słuchających opery. To trochę, jakby „Ojca chrzestnego” przerobić na musical. Trudno sobie wyobrazić scenę, w której Vito Corleone śpiewa: „Mam dla ciebie propozycję nie do odrzucenia”. Grzegorz Walenda Źródło: HFiM 07-08/2015
