Muzyka: Realizacja: Djent to niezaprzeczalnie największy metalowy fenomen ostatnich kilku lat, a Periphery należy do ścisłej czołówki gatunku. Intrygujący debiut oraz jego równie ekscytujący następca ustawiły poprzeczkę bardzo wysoko. Jak na ich tle prezentuje się „Juggernaut”? Wiele zależy od oczekiwań. Jeśli ma to być zestaw odrobinę ambitniejszych, chwytliwych piosenek o lekkim posmaku progresywnym, można się rozczarować. Tym razem zespół postawił bardziej na eksperymenty niż na przypodobanie się publiczności. Chociaż wpadające w ucho motywy nie są czymś niespotykanym, to nie znajdują się w centrum uwagi. Zespół niejednokrotnie bawi się standardową konstrukcją refren-zwrotka- refren, bardziej ambientowe fragmenty wpleciono gęściej niż dotychczas, a nastroje zmieniają się co chwilę, przez co nie sposób przewidzieć, w którą stronę podąży piosenka. Słowa uznania należą się również muzykom, którzy prezentują imponujące umiejętności. W tym przypadku podział albumu na dwie części ma swoje uzasadnienie. „Alpha” jest bardziej melodyjna i odrobinę spokojniejsza; „Omega”, choć zauważalnie cięższa, zawiera więcej nastrojowych przerywników oraz bardziej złożone kompozycje. „Juggernaut” może być krokiem wstecz, jeśli chodzi o zdobywanie rozgłosu, lecz stanowi wielki krok w stronę muzycznej dojrzałości.
