DUX 2014
Muzyka:
Realizacja:
2014 był Rokiem Oskara Kolberga. Ten zasłużony etnograf (1814-90), który skatalogował zasoby polskiej kultury ludowej (zwłaszcza śpiewów i tańców), sam również był kompozytorem i ważną postacią w pejzażu XIX-wiecznej muzyki polskiej. Jego twórczość odzwierciedla ówczesne trendy; zdradza też wpływy przedmiotu badań Kolberga, czyli folkloru. Dwupłytowy album jubileuszowy zawiera na jednym krążku miniatury fortepianowe, na drugim – pieśni. Wśród utworów instrumentalnych przeważają mazury. Są też kontredanse, kujawiaki, walce, polka i polonez. To nieskomplikowane kompozycje, o wyraźnej przewadze znaczenia melodii i rytmu nad harmonią. Znać ich taneczny rodowód i taneczny cel – tym tropem podąża gra Mateusza Rutkowskiego. Pieśni, pisane do słów popularnych poetów (Zaleski, Witwicki, Lenartowicz), opiewają rozterki serca ludowych bohaterów lub uroki sielskiej przyrody. Rzewne, proste, „przewidywalne” melodie mają równie prosty akompaniament. Aby urozmaicić przekaz, do wykonania tych 27 dziełek zaproszono czworo śpiewaków – mezzosopran (Anna Radziejewska) i trzech tenorów, o zróżnicowanej barwie i stylu wokalnym. Tadeusz Szlenkier prezentuje interpretację „rustykalną”, łzawą. Dariusz Stachura jest zawadiacki i wesolutki. Karol Kozłowski usiłuje potraktować jednowymiarowe utworki jak wielką lirykę wokalną – i niemal mu się to udaje. Anna Radziejewska stosuje wypadkową powyższych strategii, z dobrym rezultatem. W przypadku kilku pieśni Kolberg pozostawił alternatywne wersje umuzycznienia, a możliwość ich porównania jest najciekawszą cechą tego albumu. Hanna Milewska
Źródło: HFiM 02/2016
