Muzyka: Realizacja: Jak pokazał ostatni album „Alpha Noir/Omega White”, Moonspell o wiele lepiej radzi sobie z bardziej melodyjnymi kawałkami. Zespół prawdopodobnie również to zauważył, przez co „Extinct” wyraźnie stawia na lżejsze brzmienia. Oczywiście, grupa wciąż stara się przemycać cięższe fragmenty, lecz nie one są najważniejsze. Twórcy skupili się na wpadających w ucho melodiach, przejmujących solówkach oraz partiach orkiestrowych. Pisząc utwory, zespół inspirował się wieloma gatunkami. Części nawiązujące do melodyki Bliskiego Wschodu nadają kompozycjom interesujące brzmienie, natomiast partie symfoniczne z pewnością spodobają się wielbicielom Septic Flesh. Moonspell momentami wyraźnie odwołuje się do gotyckiego rocka lat 80., co niektórym słuchaczom może odpowiadać (przyznaję, że sam nigdy nie byłem wielbicielem tej estetyki). Niestety, w procesie zestawiania całości zdarzyło się kilka niedoróbek. Sporadyczne zmiany nastroju, które z reguły stanowią zaletę kompozycji, tutaj zostały wplecione w utwory dość niezgrabnie. Również głos Fernando Ribeiro nie wszystkich zachwyci. Mimo wad z pewnością warto poświęcić „Extinctowi” odrobinę uwagi. Moonspell kolejny raz dostarczył nam porządną płytę, która przypadnie do gustu fanom gatunku. Karol Wunsch Źródło: HFiM 04/2015
