Intact Records 2009 Dystrybucja: Warner Music
Interpretacja: 
Progresywna formacja Marillion sporo straciła na odejściu Fisha. Charakterystyczny głos i charyzma tego wokalisty przyciągały na koncerty tysiące fanów. Steve Hogarth to już inna bajka. Jego głos porusza się w zupełnie innych rejestrach. Nie jest to jednak wadą, czego dowodem „Less is More”. Znane utwory Marillion przedstawiono tutaj w akustycznej oprawie. „Mniej znaczy więcej” – sugeruje tytuł. Czy rzeczywiście? Trudno mi na to pytanie odpowiedzieć, ponieważ nie znam wszystkich kompozycji w elektrycznych wersjach. Mogę za to ocenić repertuar płyty, a ten wydaje się interesujący. W składzie Marillion nie ma może wyróżniających się instrumentalistów, za wyjątkiem świetnego gitarzysty Steve’a Rothery, ale członkowie grupy to niewątpliwie profesjonaliści i wyraźnie to słychać. Hogarth też świetnie sobie radzi. Jego głos operuje swobodnie zarówno w niskich, jak i wysokich rejestrach, łatwo przechodząc nawet w falset. Radzę posłuchać „Wrapped Up In Time”, gdzie możliwości frontmana ujawniają się w pełni. Głos na tle gitary i akustycznego basu w „The Space” jest rewelacyjny. Także w innych utworach nie brakuje ciekawych momentów. Słowem: mniej to jednak więcej.
Autor: Grzegorz Walenda
Źródło: HFiM 01/2010
