Surfdog Records 2014
Muzyka:
Realizacja:
Kolejny album z gatunku „tribute to”, nagrany z inicjatywy Erica Claptona, a dedykowany gitarzyście i wokaliście JJ Cale’owi. Równo rok po jego śmierci Clapton skrzyknął pokaźną ekipę (m.in. Marka Knopflera, Johna Mayera, Willie Nelsona, Toma Petty, Dona White’a, a nawet żonę J.J. Cale’a – Christinę Lakeland), by przypomnieć kilkanaście kawałków autorstwa legendarnego artysty. Lider wydaje się szczególnie predestynowany do realizacji podobnego przedsięwzięcia. Często wykonywał utwory Cale’a („Cocaine”, „After Midnight”) i występował z nim na scenie. Wspólnie zarejestrowali album „The Road To Escondido”, za który Cale otrzymał Grammy w 2007 roku. Zespół Claptona umiejętnie wstrzelił się w klimat muzyki Cale’a. Utwory są zwarte, oszczędne w środkach i utrzymane w różnych stylach – od bluesa, folku i country, do pop-rocka. Sięgając po tę płytę, liczyłem na większy „wkład własny” artystów. Niestety, zarówno Clapton, jak i jego koledzy ograniczyli się do sprawnego skopiowania tego, co dobrze znamy. Odrobinę urozmaicenia wprowadzają partie wokalne, zwłaszcza Knopflera („Someday”) i Petty’ego („The Old Man And Me”), ale to trochę za mało. Albumowi zaszkodziła zbyt zachowawcza postawa wykonawców wobec oryginału i, niestety, rutyna. Mimo wszystko jest to jednak dobry, „samochodowy” album.
Bogdan Chmura
Źródło: HFiM 10/2014
