Deep Fried Records 2010 Dystrybucja: Warner Music
Interpretacja: 
Realizacja:
Minęło 19 lat od spektakularnego debiutu kanadyjskiej formacji folk-rockowej, która rewelacyjną „Piosenką Supermana” podbiła serca słuchaczy. Nie był to jedyny udany utwór na albumie „The Ghosts That Haunt Me”. Później był jeszcze jeden wielki hit „Mmm, Mmm, Mmm” z płyty „God Shuffled His Feet” (1993), po którym produkcje obdarzonego charakterystycznym niskim głosem Brada Robertsa i jego współpracowników zaczęły stopniowo tracić na wartości. Po wyjątkowo smutnym w warstwie lirycznej albumie „Songs Of The Unforgiven” zespół na sześć lat przestał nagrywać. Ostatnio jednak powrócił w niezłym stylu za sprawą płyty „Oooh La-La!”. I chociaż kompozycjom z tego krążka daleko do słynnej „Piosenki Supermana”, to słucha się go z przyjemnością. Mamy tu wszystkie elementy, które zadecydowały o sukcesie kapeli w 1991 roku – ciepłe, akustyczne aranżacje, wpadające w ucho melodie i mądre teksty, czasem nawet z moralizatorską nutą. Jest również jeden z bardziej rozpoznawalnych głosów kanadyjskiej sceny. Zabrakło natomiast luzu i radości, obecnych na „The Ghosts That Haunt Me”. Jakby muzyka trochę przestała członków Crash Test Dummies bawić. Szkoda, bo uważam, że wykonawców stać na więcej. Dlatego na razie tylko mocna czwórka z nadzieją, że jeszcze usłyszymy lepsze płyty w wykonaniu kanadyjskiej grupy.
Autor: Grzegorz Walenda
Źródło: HFiM 09/2010
