Island 2013
Muzyka:
Realizacja:
Właściwie każda piosenka z dwunastego studyjnego krążka Bon Jovi mogłaby trafić na playlistę którejś z komercyjnych rockowych stacji radiowych. Wszystko wpada tu w ucho i pasuje do znanych od lat struktur i rozwiązań. Chodzi zwłaszcza o rozpisane w charakterystycznych harmoniach refreny, które aż się proszą o wspólne odśpiewanie i wyklaskanie przez zebraną na koncercie publiczność. W stosowaniu tego rozwiązania Jon Bon Jovi i Richie Sambora nie mają sobie równych. Przed ćwierćwieczem wykorzystywali je w hitach pokroju „Livin’ on a Prayer”; na przełomie wieków w „It’s My Life”. Teraz – (nad)używają go od pierwszych sekund albumu „What About Now”. Wypełnione przebojowymi refrenami radosne i skoczne piosenki są tak do siebie podobne, że trudno je odróżnić. Trochę urozmaicają album dwie rockowe ballady: „Amen” i „Thick as Thieves” oraz kończący płytę kameralny utwór „The Fighter”. Ale te trzy pozycje również opierają się na do bólu ogranych patentach, jak np. dodające patosu orkiestracje. Bon Jovi może i serwuje niezłe piosenki, ale cóż z tego, skoro ich oczywistość odbiera frajdę słuchania. Wtórna i pozbawiona pazura płyta „What About Now” skłania do jednego: ponownego sięgnięcia po przyzwoity, solowy krążek Richiego Sambory z zeszłego roku: „Aftermath of the Lowdown”.
Autor: Bartosz Szurik
Źródło: HFiM 12/2013
