Muzyka: Realizacja: Hart to wokalistka z ikrą. Mogliśmy się o tym przekonać, kiedy występowała w Polsce. Wykonała wtedy nawet utwór „Whole Lotta Love” z repertuaru Led Zeppelin. Niedawno występowała z mistrzem gitary Joe Bonamassą i także wymiatała. Premierowa płyta potwierdza, że i bez znanych współpracowników oraz w autorskim repertuarze Hart radzi sobie wzorowo. Ogień w tytule krążka zapowiada sporo dynamiki. Rzeczywiście jest ona obecna, lecz nieczęsto. Album zaczyna się zupełnie nieoczekiwanym dla Hart utworem „Jazz Man”. Tytuł mówi sam za siebie, więc nie będę się zagłębiał w stylistyczne niuanse. Z kolei drugie nagranie, przynajmniej na początku, jest dalekie od kojarzącego się z piosenkarką rockowego repertuaru. Dominuje raczej klimat R&B. W „Let’s Get Together” pojawia się skoczna melodia, jakby do odpoczynku przy drinkach z parasolką w nadmorskim barze. Dopiero w „Fat Man” słychać rockowy riff. Dalej dominują spokojniejsze klimaty, a piosenka finałowa jest już zupełnie melancholijna. W sumie świetny album, o ile komuś nie przeszkadza, że wykonawczyni złagodniała.
