Muzyka: Realizacja: Jeden z recenzentów uznał ten album za świetny podkład muzyczny niedzielnego śniadania. Z tego punktu widzenia można dodać: niejednego śniadania. W zależności od daty, okazji, zestawu gości przy stole, a także wydarzeń poprzedzających i następujących, można dobrać odpowiedni utwór: kolędę („Pieśń o narodzeniu Pańskim” Wacława z Szamotuł), skargę miłosną (anonimowe „Służyłem ja tobie”), opowieść o wakacjach w ciepłych krajach („Retour de Madagascar” Caroubela), sygnał do wyruszenia na polowanie („Courant de battalia” Praetoriusa) czy akompaniament do ognistego tańca („Spagnoletta” Praetoriusa). Muzyka, z którą zaprzyjaźnią się współcześni odbiorcy (i wcale nie muszą to być koneserzy), pochodzi z trzech dawnych epok – średniowiecza, renesansu i baroku, z różnych krajów Europy. Cechą wspólną jest to, że została zaaranżowana na zespół puzonów historycznych Trombastic – grupę ośmiu wirtuozów puzonu, którzy dmą w ustniki (oprócz puzonu niektórzy grają również na trąbkach i perkusji) z wielką energią, blaskiem, radością, a jednocześnie z imponującą biegłością i precyzją. Puzoniści Trombastic zaprosili do udziału w projekcie dziesięcioro wybitnych wykonawców muzyki dawnej, wzbogacając podstawowy skład m.in. o dodatkowe trąbki, harfę, dudy, skrzypce, rozmaite perkusjonalia i śpiew. Ciekawym akcentem jest dźwięk ludowych ptaszków (do dziś można kupić na jarmarkach gliniane okarynki w kształcie kogutka). Powstała płyta żywa, mieniąca się nastrojami i rytmami, po prostu „wciągająca”. W dwóch słowach: Trombastic bombastic!
