Muzyka: Realizacja: Zarejestrowany na żywo, podwójny album zawiera wybór z twórczości orkiestrowej Dymitra Szostakowicza z lat 1932-1945. W tym czasie rosyjski kompozytor przeżył najtrudniejsze chwile swego życia. Zaatakowany przez marksistowskich estetów za zbyt awangardowe, artystowskie ciągoty w partyturze opery „Lady Makbet mceńskiego powiatu”, spodziewał się lada dzień aresztowania, a jego muzykę traktowano jak gorącą cegłę, choć nie została objęta zakazem wykonywania. Rzeczywiście, żył „w cieniu Stalina”, jak głosi tytuł płyty, ale dyrygent bostońskiej orkiestry, Łotysz Andris Nelsons, twierdzi, że kontekst polityczny nie przydaje wartości dziełom Szostakowicza. Wiedza o okolicznościach powstania pozwala je lepiej zrozumieć; to skądinąd druga strona medalu. Nelsons wybrał symfonie numer 5, 8 i 9 (zrezygnował w tym zestawie m.in. z najsłynniejszego ówczesnego dokonania Szostakowicza: VII symfonii „Leningradzkiej”, prawykonanej w czasie oblężenia miasta) i bardzo ciekawą suitę ilustracji dźwiękowej do teatralnej inscenizacji „Hamleta”. To muzyka bardzo gorzka, ciemna, pełna bólu; tony elegijne przeplatają się z ironią, a ociężałe marsze – z liryczną melodyjnością. Nelsons bardzo dba o niuanse wyrazowe; podkreśla znaczenie solowych tematów instrumentalnych. Znakomicie brzmią np. wejścia klarnetu, oboju, fletu piccolo czy skrzypiec. Brzmienie tutti jest soczyste i donośne, acz nie obezwładniająco monumentalne i to dodatkowy plus tej interpretacji.
