Jonas Kaufmann (tenor) Helmut Deutsch (fortepian) Decca 2009 Dystrybucja: Universal
Interpretacja: 
Realizacja:
Dla Jonasa Kaufmanna była to ostatnia chwila, by nagrać „Piękną młynarkę”. Niemiecki tenor skończył właśnie czterdzieści lat, a jego zdaniem ten cykl Schuberta powinny śpiewać tylko głosy młode, „niewinne”, które wiarygodnie wcieliłyby się w postać bohatera. Kaufmann opowiada się zdecydowanie za wykonywaniem tych pieśni przez mężczyzn, i to przez tenorów. Tenorów z wyobraźnią, zdolnych stworzyć żywą, pełnowymiarową kreację wokalno-aktorską – tak jak Kaufmann. Traktuje on śpiew zgodnie z definicją: jako naturalne przedłużenie mowy, co w połączeniu z drobiazgową analizą tekstu poetyckiego daje znakomite rezultaty. Giętkość głosu pozwala mu błyskawicznie przestawić artykulację w trakcie frazy („Am Feierabend”), sterować niuansami dynamiki w obrębie jednego słowa, zbliżać się momentami do Sprechgesangu („Der Jäger”), w kontrolowany sposób zaciskać gardło w celu wywołania efektu wzruszenia („Morgengruss”). Z jego interpretacji emanują energia i żarliwość uczuć. Kaufmann lubi skontrastowane tempa – pieśni tradycyjnie śpiewane szybko wykonuje jeszcze szybciej, a te o wolnym przebiegu – wolniej niż zazwyczaj. Nota bene, podobne podejście agogiczne zastosował Ian Bostridge w nagraniu „Młynarki” sprzed pięciu lat. Współautorem albumu jest Helmut Deutsch, pianista najwyższej klasy, eksponujący w muzyce Schuberta jej lekkość, wielobarwność i bogactwo emocji. Sprawia on, że potężny steinway brzmi chwilami jak instrument z epoki Schuberta.
Autor: Hanna i Andrzej Milewscy
Źródło: HFiM 02/2010
