Rafał Blechacz – Johann Sebastian Bachcordion Quintet
03.06.2017
min czytania
Udostępnij
Deutsche Grammophon 2017
Muzyka: Realizacja: Gdyby siedmioletniemu Rafałowi Blechaczowi przyszło zastąpić organistę w kościele, zrobiłby to z marszu. Znał oprawę muzyczną liturgii i umiał ją zagrać we wszystkich tonacjach. Zafascynowany organami, zastanawiał się, czy nie dać im pierwszeństwa przed fortepianem w swej muzycznej edukacji i karierze. Uwielbiał Bacha, ale na wydanie swojej pierwszej bachowskiej płyty zdecydował się dopiero teraz, ponad dekadę od zwycięstwa w Konkursie Chopinowskim, po odbyciu studiów filozoficznych i napisaniu pracy doktorskiej (jeszcze nieobronionej). Kluczowe znaczenie miał dobór instrumentów i aury akustycznej. Dwie sesje, dwie sale i dwa fortepiany, oba o krótkim, klawesynowym brzmieniu (tu Blechacz kontynuuje „linię” Glenna Goulda). Do „Koncertu włoskiego”, partity BWV 827 i transkrypcji chorału „Jesus bleibet meine Freude” z kantaty BWV 147 wybrano instrument nieco cieplejszy i miększy. W koncepcji Blechacza Bach jest kompozytorem emocjonalnym, ale nie na modłę romantycznej introwersji. Siła emocji lipskiego kantora kryje się w powściągliwości i, jak mówi Blechacz, dotyczy sfery kontemplacyjno-metafizycznej. Tym tropem podąża jego interpretacja. Jest to skupiony, perfekcyjnie prowadzony wewnętrzny dialog dźwięków. Kontrapunktyczna rozmowa pianisty z samym sobą, uporządkowane rozważania na tematy wzniosłe. Precyzja polifonii zachwyca, ale największe wrażenie robi niuansowanie dynamiki w obszarze mezzoforte. Wspaniałe nagranie.
