Bôłt, Dux 2018
Muzyka:
Realizacja:
Muzyka sakralna prawosławia nieczęsto pojawia się na koncertach i płytach. „Całonocne czuwanie” na chór mieszany op. 37 Sergiusza Rachmaninowa to oprawa kilkugodzinnego nabożeństwa, celebrowanego w cerkwi przed niedzielą i świętami. Istotą kompozycji (i muzyki cerkiewnej) jest dialog: między chórem męskim i żeńskim, między grupami chórzystów rozstawionymi we wnętrzu świątyni oraz między chórem i solistami. Wokalna wieloplanowość wiąże się z przestrzenną „inscenizacją” liturgii. W nagraniu udało się stworzyć iluzję zanurzenia w akustycznej głębi. Treść i cel „Całonocnego czuwania” to modlitwa śpiewem, frazami kształtowanymi przez rytm ludzkiego oddechu, rozkołysanymi na melizmatach. Śpiew jest piękny, ale to tylko narzędzie komunikacji z Sacrum. Szczerość i żarliwość są równie ważne jak zrozumiałość tekstu. Białostocki chór i soliści to wyborni realizatorzy intencji Rachmaninowa. Jasny, natchniony tenor Rafała Bartmińskiego niesie światło i radość. Ciemny, ciepły mezzosopran Agnieszki Rehlis dodaje pierwiastek matczynej opiekuńczości. Aksamitny bas Krzysztofa Drugowa co prawda nie przypomina legendarnych czelustnych rosyjskich basisk, budzących grozę przed mocą Boga, lecz dzięki temu staje się bliższy współczesnym słuchaczom. Uczestnictwo w muzycznym misterium dobrze jest zacząć od przeczytania świetnego eseju Małgorzaty Gajl w książeczce.
Hanna Milewska
Źródło: HFiM 05/2018
