Magdalena Prejsnar (fortepian) Dux 2009
Interpretacja: 
Zawsze z zainteresowaniem otwieramy płytę z programem zestawionym według ciekawego klucza. Tym razem jest to klucz poczwórny: gatunkowy, instrumentalny, czasowy i narodowościowy – preludia fortepianowe kompozytorów polskich z II połowy XX wieku. Nie są to pojedyncze utwory, lecz całe cykle autorstwa siedmiu przedstawicieli różnych pokoleń – od Mycielskiego (ur. 1907), poprzez Serockiego, Magina, Kilara, Góreckiego i Knittla po Mykietyna (ur. 1971). Na kompakcie kompozycje ułożono chronologicznie, od napisanych w 1951 „Trzech preludiów” Kilara do powstałych w 1992 „Czterech preludiów” Mykietyna. Cechą ponadczasową, spajającą wszystkie dzieła, jest podejście do preludium jako do gatunku dającego możliwości poćwiczenia warsztatu kompozytorskiego, zabłyśnięcia zdolnościami pastiszu i persyflażu, wreszcie – po prostu zabawy formą. Właściwie każda z zarejestrowanych na tym kompakcie fortepianowych miniatur to odkrycie dla uszu, wyzwanie dla emocji i intelektu słuchaczy oraz umiejętności pianisty. Magdalena Prejsnar świetnie panuje nad materiałem. Gra z wielką energią (niezbędną choćby w motorycznych preludiach Kilara i Mykietyna), ale również z precyzją i subtelnością – jakże ważną w interpretacji neoromantycznych i postpostimpresjonistycznych utworów Mycielskiego i Knittla. Rozłożysty wachlarz dynamiki i artykulacji można w pełni podziwiać dzięki udanej realizacji technicznej nagrania. Ech, te mistycznie wybrzmiewające pauzy u Mykietyna… Gorąco polecamy.
Autor: Hanna i Andrzej Milewscy
Źródło: HFiM 03/2010
