Les Arts Florissants / William Christie Archiv Produktion 2010 Dystrybucja: Universal
Interpretacja: 
Realizacja:
„Nowym romansem” nazwała szwedzka śpiewaczka swoje spotkanie z operą francuskiego baroku. Stało się to za sprawą Marka Minkowskiego, który zaprosił ją do wykonania arii Fedry na gali Rameau w 2002. Powiększywszy repertuar, Otter przystąpiła do nagrania całej płyty z ariami Jeana-Philippe’a Rameau, Marka-Antoine’a Charpentiera i Michela Lamberta. Towarzyszą jej pierwszej klasy fachowcy od muzyki dawnej – William Christie z zespołem. Otter wciela się w role dwóch heroin antycznych, których losy opiewała sztuka następnych epok: Medei i Fedry. Nie bez przyczyny sięga po te partie dopiero teraz, dźwigając piąty krzyżyk, kiedy doświadczenie i dojrzałość głosu pozwalają jej na stworzenie interpretacji perfekcyjnej technicznie, a zarazem wiarygodnej emocjonalnie. Fedra i Medea to wszak kobiety nie pierwszej młodości, uwikłane w tragiczny splot zdarzeń, na wpół oszalałe z miłości. Otter wydobywa z partytury zadziwiające niuanse, operując barwą (i bez żalu poświęcając jej piękno dla prawdy emocji), oddechem i artykulacją precyzyjnie jak skalpelem; zwłaszcza w zakresie dynamiki piana i pianissima. Jej śpiew balansuje na granicy Sprechgesangu – to aktorstwo wokalne najszlachetniejszej próby, z przemyślanym każdym słowem, sylabą i dźwiękiem. Tytułowa aria płyty – „Cień mojego kochanka” Lamberta – jest monologiem-lamentem tak jak cień nieuchwytnym. To dotknięcie pojęcia „morendo”.
Autor: Hanna i Andrzej Milewscy
Źródło: HFiM 03/2010
