Dux 2010
Interpretacja: 
Same prapremiery nagraniowe – 24 utwory – składają się na godzinny recital polskiego konsortu gambistów Canor Anticus. Wielka szkoda, że ten pionierski materiał, zarejestrowany w przyjaznej akustyce pałacu Sapiehów w Warszawie, musiał czekać 13 lat na wydanie, podczas gdy w tym czasie ukazały się dziesiątki kompaktów rozmaitych składów gambistów współpracujących z Jordi Savallem. A przecież w muzyce dawnej specjalizuje się coraz więcej rodzimych wykonawców, w tym instrumentalistów grających na różnych typach viol da gamba. Marcin Zalewski zaczerpnął materiał głównie z XVI-XVII-wiecznych polskich tabulatur organowych i lutniowych, a następnie dokonał udanych opracowań na trzy, cztery lub pięć viol (sopranowa, altowa i od jednej do trzech basowych). Są tu kompozycje m.in. Valentina Bakfarka, Valentina Haussmana, Piotra Drusińskiego i Krzysztofa Klabona. Towarzyszyły one polskim władcom w czasie uroczystości kościelnych i dworskich zabaw. To muzyka barwna, pełna energii i żywych rytmów, a czasem – zadumy i dostojeństwa. Canor Anticus swoją witalną, żarliwą i biegłą interpretacją potrafi porwać wyobraźnię słuchaczy zarówno do tańca (trzy tańce polskie Haussmana), jak i do różańca (zachwycające „Kyrie paschale” Jakuba Sówki). Najpiękniej brzmią fragmenty, w których viole dialogują na wzór głosów ludzkich, jak choćby w anonimowych utworach sakralnych z krakowskiej tabulatury organowej z 1548 roku. I pomyśleć, ile jeszcze skarbów muzyki polskiej czeka na fonograficzne odkrycie…
Autor: Andrzej Milewski
Źródło: HFiM 11/2010
