06.12.2017
min czytania
Udostępnij
Dux 2014
Anonimowa eksplikacja – przypuszczalnie spisana przez samego kompozytora – jest kapitalnym przewodnikiem po twórczości kameralnej Aleksandra Kościowa (ur. 1974). Można tam spotkać m.in. takie określenia: …„zbiór artefaktów wyobrażeniowych, studium struktur bezimiennych, atlas krajobrazów sennych”, „plastyczna mapa kniei zastygłych błyskawic”, „cmentarzysko mechanicznych larw” czy „akt muzyczny puszczony na strumień świadomości tonie”. System dur-moll zostaje przyrównany do surowej biblijnej etyki tak-tak/ /nie-nie. Czytając wprowadzający esej już po wysłuchaniu albumu, odnosi się wrażenie obcowania z własnymi refleksjami. Muzyka Kościowa uruchamia w odbiorcy wyobraźnię wzrokową i poszerza dźwiękową wrażliwość. Na kompakcie znalazło się pięć kwartetów smyczkowych z lat 1997-2013. Gdański NeoQuartet, specjalizujący się w muzyce współczesnej, ułożył je w kolejności innej niż daty powstania. Dodatkowo, zgodnie w zaleceniem autora, ustawił po swojemu części kwartetu nr 10. Zaprasza do podróży przez pulsującą krainę – falującą, pełną to uporczywych zapętleń, to kontrastów, to pastelowych plam, to mrocznych jaskiń. Każdy z wędrowców-wykonawców potrafi wydobyć ze swego instrumentu zaskakujące brzmienia. Czasem dźwięk dochodzi gdzieś z oddali lub przemieszcza się w przestrzeni akustycznej. Świetny projekt, świetnie zinterpretowany i zrealizowany technicznie. I świetna okładka, która intryguje, niczego nie ukrywając
Hanna Milewska
Źródło: HFiM 09/2017
Przeczytaj także