Maria Joao Pires Mozart Orchestra Claudio Abbado
Interpretacja: 
Realizacja: 
Pojęcie wirtuoza funkcjonuje w języku od dawna. Najczęściej określa muzyka wybitnie sprawnego technicznie. Kogoś, kto potrafi z instrumentu wydobyć każdy dźwięk, zagrać najtrudniejsze pasaże, biegniki i akordy. Dla kogo fortepian, skrzypce czy flet poprzeczny nie są jedynie przedmiotem, ale narzędziem, którym mistrzowsko wykuwa kolejne frazy według instrukcji kompozytora. Definicja wirtuoza przestaje jednak wystarczać, kiedy sprawność techniczna to zaledwie skrawek talentu artysty. Maria Joao Pires, grając Mozarta, wznosi się wysoko ponad poziom li tylko wirtuozerii. Perfekcyjne pasaże układają się u niej w opowieść o człowieku, o czasach coraz bardziej odległych, o emocjach, które nigdy się nie zestarzeją i o filozoficznych ideach zaklętych w dźwięki. Mozart pod palcami portugalskiej pianistki to muzyka niezwykle subtelna, finezyjna, ale w owej finezji jednak prosta, docierająca do nas bez potrzeby wewnętrznego tłumaczenia. Moda na szybkie tempa i drapieżną dynamikę jest Pires obca. Mozart Orchestra, kierowana przez Claudio Abbado, podąża tym samym szlakiem. Współpraca muzyków, znających się od dziesięcioleci, jest intuicyjna. Dialogi między orkiestrą a fortepianem to rozmowa starych przyjaciół. Takiego Mozarta nam teraz potrzeba. Taką Pires lubimy najbardziej. Aż trudno uwierzyć, że płytę nagrywano na żywo. A może nietrudno? Wszak przez ostatnią godzinę także siedziałem w kompletnej ciszy i zasłuchaniu. Wspaniałe nagranie!
Autor: Maciej Łukasz Gołębiowski
Źródło: HFiM 11/2012
