11.09.2012
min czytania
Udostępnij
Plácido Domingo (tenor) Lang Lang (fortepian) Deutsche Grammophon 2010 Dystrybucja: Universal
„Ty przychodzisz jak noc majowa” – pisał Władysław Broniewski o cechach poezji lirycznej: obezwładniającym pięknie i ewokowaniu silnych wrażeń zmysłowych. „Noc majowa” to tytuł romantycznego poematu Alfreda de Musseta (1835), który Ruggier Leoncavallo wybrał na tekst jego poematu symfonicznego na głos (tenor) i orkiestrę (1886). Dziwna to kompozycja, ciekawa i warta poznania. Czterdziestominutowy utwór składa się z dwunastu części-wypowiedzi, tworzących dialog Poety i jego Muzy. Poeta śpiewa tenorem (z orkiestrowym akompaniamentem), natomiast jako Muza mówi orkiestra – a ilustrowany muzyką tekst Musseta można czytać, słuchając nagrania. Leoncavallo jawi się jako sprawny orkiestrator, który barwnymi współbrzmieniami instrumentów, zmianą tempa, falującą dynamiką i niuansami artykulacyjnymi maluje pre-impresjonistyczne obrazy lasu, mgły, ciemności, wiatru etc. Plácido Domingo tworzy porywającą kreację natchnionego poety, targanego skrajnymi emocjami. Jego głos brzmi tu pewnie, mocno i żarliwie, podobnie jak w kilku pieśniach Leoncavalla, w których śpiewakowi towarzyszy Lang Lang. Debiutujący jako akompaniator, chiński wirtuoz dobrze się sprawdza w efektownych i afektowanych utworach wokalnych, wymagających rozmachu frazy i potężnego uderzenia. W finale albumu Lang Lang gra dwie urokliwe miniatury fortepianowe Leoncavalla. Jak słychać, autor „Pajaców” niesłusznie jest dziś znany głównie z tej jednej opery.
Autor: Hanna i Andrzej Milewscy
Źródło: HFiM 7-8/2010
Przeczytaj także