Dux 2017
Muzyka:
Krzysztof Meyer należy do najważniejszych polskich twórców przełomu XX i XXI wieku. Po jego utwory sięga wielu muzyków, chcących się zmierzyć z ich niełatwą formą i przekazem. Meyer operuje własną, indywidualną koncepcją, zarówno w zakresie narracji muzycznej, jak i harmonii, w którą wplata inspiracje m.in. twórczością Brahmsa. Ten aspekt wyraźnie dostrzeżemy w otwierającym album utworze „Hommage á Johannes Brahms” z 1982 roku. Powstały rok później „Koncert nr 2 na flet i orkiestrę” w kolejnych częściach eksponuje różne rodzaje fletu w towarzystwie zmieniających się konfiguracji instrumentalnych. Solista András Adorján sięga po flet altowy, piccolo, basowy oraz wielki. Ogromny wpływ na muzyczny rozwój Krzysztofa Meyera miał Witold Lutosławski, u którego w latach 60. XX wieku kompozytor pobierał prywatne lekcje. Jemu też dedykowana jest „Muzyka pożegnalna”, skomponowana w 1997 roku, w trzecią rocznicę śmierci Lutosławskiego. Wieńcząca album „Msza na chór mieszany, organy i orkiestrę” powstawała przez 10 lat (1987-1996), ewoluując z typowo liturgicznej kompozycji na chór i organy, do potężnego, koncertowego formatu o symfonicznym rozmachu. Publikacja nagrań z archiwum Polskiego Radia w formie monograficznej płyty będzie dla wielu melomanów pierwszą okazją poznania dzieł.
Robert Ratajczak
Źródło: HFiM 11/2017
