Muzyka: Realizacja: Quentin Tarantino dołączył do płyty krótki list do słuchaczy, przewrotnie zakończony, zamiast tradycyjnym „Love” czy „Hugs”, zwrotem „Hate you All” – „Nienawidzę was wszystkich”. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ muzyka na krążku pochodzi z filmu „Nienawistna ósemka”. Jest to opowieść o zawodowym łowcy przestępców, który musi spędzić zimną, śnieżną noc w gospodzie, wraz z zastanymi tam innymi wędrowcami. Akcja toczy się tuż po Wojnie Secesyjnej, a gatunkowo jest to skrzyżowanie westernu, kryminału i kina społecznego. Reżyserowi po raz pierwszy udało się zaprosić do współpracy jego ulubionego kompozytora filmowego – Ennia Morricone, którego podziwiał za soundtracki do kultowych spaghetti westernów. Oryginalne tematy Morriconego zostały uzupełnione kilkoma piosenkami, m.in. Roya Orbisona. Wszystko znakomicie się składa w błyskotliwą, żywą patchworkową całość, a słucha się tego fantastycznie, co, jak zwykle, stwierdziłam dzięki stosowanej od lat zasadzie, by recenzować płytę z muzyką przed obejrzeniem filmu. Zaaranżowane z symfonicznym rozmachem, melodyjne i sugestywne „odcinki” muzyki tworzą oprawę kompozycyjną i narracyjną dla… fragmentów dialogów, przepojonych typowym Tarantinowskim absurdalnym humorem (np. argumentacja, dlaczego ktoś nie chce siedzieć przy czarnoskórym). Samuel L. Jackson, Tim Roth czy Jennifer Jason Leigh mają taką dykcję, że można się od nich uczyć angielskiego. Słowno-muzyczna ścieżka dźwiękowa w przekroju – pomysł do podchwycenia. Hanna Milewska Źródło: HFiM 03/2016
