DUX 2014
Muzyka:
Realizacja:
Berliński zespół Phønix 16 istnieje zaledwie od dwóch lat. Powstał, by wykonywać współczesną muzykę wokalną na różne obsady głosowe, do których deleguje odpowiednią liczbę spośród szesnaściorga śpiewaków. Na zamówienie zespołu (dzięki dotacji Fundacji Siemensa i wsparciu produkcyjnemu ZAiKS-u) powstał utwór młodego artysty, Dariusza Przybylskiego (ur. 1984). Jego pełna nazwa brzmi „Passio et Mors Domini Nostri Iesu Christi Secundum Ioannem for 12 voices”. Niewielu współczesnych rodzimych kompozytorów porwało się na napisanie pasji; słynnej „Pasji Łukaszowej” Pendereckiego z lat 60. dorównał po przeszło czterech dekadach dopiero Mykietyn swoją „Pasją według św. Marka”. Przybylski stworzył dzieło oryginalne, podążające inną drogą niż doskonałe kompozycje wspomnianych poprzedników. Bliżej mu do dokonań Arvo Pärta (choć akurat nie do „Pasji Janowej”). W „Pasji” Przybylskiego słowo jest najważniejsze. Sam ułożył warstwę tekstową z fragmentów ewangelii, sekwencji i hymnów liturgicznych. Słowo ma dla niego nie tylko znaczenie, lecz także brzmienie, a rozpisanie słowa lub pojedynczej sylaby na głosy zwiększa jego moc i przedłuża trwanie. Harmonie ewokowane przez Przybylskiego należałoby określić jako niebiańskie, a ściślej – kosmiczne, ilustrujące Mękę Pańską jako proces przechodzenia Syna Człowieczego w inny, wyższy wymiar. Przybylski, biegle operując owym „nieziemskim” idiomem sonorystycznym, dzięki znakomitym wykonawcom umożliwił słuchaczom douszny kontakt z Sacrum.
Hanna i Andrzej Milewscy
Źródło: HFiM 12/2014
