Muzyka: Realizacja: Z włoskich nazw instrumentów dętych drewnianych – klarnetu i fagotu – powstał neologizm „Clarigotto”. To nazwa duetu, który tworzą fagocistka Dorota Cegielska i klarnecista Mirosław Kłys. Dość rzadki to mariaż wśród kameralistów i raczej skąpy jest repertuar przeznaczony na ten skład, z towarzyszeniem fortepianu lub bez. Duet Clarigotto wybrał na swą płytę transkrypcje utworów pisanych na inne obsady, uwzględniające m.in. wiolonczelę, altówkę i basethorn, aczkolwiek we wszystkich oryginalnych wersjach występował klarnet. To dzieła kompozytorów niemieckiego romantyzmu: Feliksa Mendelssohna- Bartholdy’ego, Johannesa Brahmsa i Maksa Brucha. Trio a-moll op. 114 Brahmsa i Concertpiece nr 2 d-moll op. 114 Mendelssohna są dość zbliżone w klimacie. Zróżnicowanie części pod względem tempa i nastroju nie jest duże; dominuje ton powagi i refleksji oraz ciemna, matowa, ciężka kolorystyka. Instrumenty zgodnie budują narrację, z zapałem dialogują, a jeśli dochodzi do sonorystycznej potyczki – wnet rozładowują napięcie. W pięciu miniaturach Brucha soliści mogą zaprezentować jaśniejsze i radośniejsze oblicze, bawiąc się barwą i artykulacją, popisując się wirtuozerią i poczuciem humoru. Jako uznani liderzy swoich grup instrumentów w orkiestrze Filharmonii Łódzkiej, dysponują świetną techniką, długim oddechem, umiejętnością ciekawego opowiadania historii. Ich duet istnieje zaledwie od 2014 roku, ale ma przed sobą przyszłość do utraty tchu, by zacytować tytuł filmu. Hanna Milewska Źródło: HFiM 09/2016
