DUX 2020
Muzyka:
Akordeonista, skrzypek, pianista i kontrabasista. Mają po 27 lat, pochodzą z Poznania i wszyscy skończyli studia muzyczne. Razem zaczęli grać jako… piętnastolatkowie, a dziś Bandonegro jest uważane za najlepszą młodą europejską grupę wykonującą tango. Łączą świetny warsztat instrumentalny z wiedzą i praktyką wykonawczą, szlifowaną w ojczyźnie tanga – Argentynie. W ich interpretacjach jest swoboda, zamaszystość. Można wręcz sobie wyobrazić orkiestrę podwórkową, przemierzającą tanecznym krokiem miasto; fortepian mógłby jechać na platformie. Każdy instrument to osobowość, opowieść o czyimś losie. Łkające wibrato skrzypiec (Jakub Czechowicz), kłócące się i godzące partie dwóch rąk pianisty (Marek Dolecki), brawurowy, na granicy nonszalancji, bandoneon (Michał Główka), hiperaktywny kontrabas (Marcin Antkowiak) – to bohaterowie atrakcyjnie zaaranżowanych kompozycji Piazzolli, Troila, Lazzariego, Melfiego i innych mistrzów tanga. Chwilami wydaje się, że Bandonegro jedzie po bandzie wirtuozerii, a słuchacz kibicuje muzykom, aby w szalonym tempie i kaskaderskich efektach sonorystycznych (skrzypcowe ślizgi i zrywy!) nie wywalili się na zakręcie. Ozdobą występów Bandonegro jest wokalista Andres Martorell, Urugwajczyk, niepostrzeżenie przechodzący od melodeklamacji do kantyleny, od szeptu do głośnego śmiechu, od liryzmu do dramatyzmu. „Tangostoria” to wartka opowieść o wolności, szczerości i miłości ludzi, dla których tango stało się symbolem życia – i drogą twórczej ekspresji. Do tańca, do refleksji. Rewelacja!
Hanna i Andrzej Milewscy
