ECM 2014
Muzyka:
Realizacja: Akwilon to bóg wiatrów północnych. Z krajów skandynawskich pochodzą członkinie Tria Mediaeval, założonego w Oslo w 1997 roku. Wbrew nazwie, tercet wykonuje muzykę wokalną nie tylko średniowieczną, lecz również współczesną i ludową. Nagrał sześć płyt. W 2009 roku był nominowany do Grammy. Ponadgodzinny album „Aquilonis” zawiera dwadzieścia utworów. Są wśród nich fragmenty XIV-wiecznej islandzkiej Liturgii św. Torlaka, XV-wieczne kolędy angielskie, średniowieczne pieśni włoskie, wykonane przez zespół opracowania dawnych pieśni norweskich oraz kompozycje współczesne (Anders Jormin, Andrew Smith, William Brooks). Materiał tworzy mieszankę jednorodną klimatycznie i stylistycznie. Nie sposób odcyfrować genezę poszczególnych dzieł na podstawie ich brzmienia. Jeden z najpiękniejszych i najdłuższych utworów na tym kompakcie, „Ingen vinner frem til den evige ro”, norweski hymn z XVIII wieku, budzi na przykład skojarzenia z melizmatycznymi śpiewami wschodnimi. Głosy śpiewają w różnych konfiguracjach. Wszystkie cechują się krystaliczną czystością intonacyjną, giętkością i lekkim, „eterycznym” prowadzeniem frazy. Długie pauzy niosą mistyczny przekaz; wszak są to opowieści o duszy, zaświatach i obcowaniu z Sacrum. Akustyka klasztoru benedyktynów w St. Gerold doskonale odpowiada tej narracji. Płyta z muzyką, która przekracza granice tego świata, bo sama nie zna wewnętrznych granic. Hanna Milewska
Źródło: HFiM 06/2015
