DUX 2018
Muzyka:
Anna Miernik, absolwentka krakowskiej Akademii Muzycznej (2013), przedmiotem swoich zainteresowań uczyniła fortepianową muzykę polską, a celem działalności – propagowanie tej muzyki na wszystkich kontynentach (dotychczas występowała w ponad 30 krajach). Chętnie sięga po dzieła mało znane lub rzadziej wykonywane. Jako pierwsza pianistka w dziejach nagrała pieśni Feliksa Nowowiejskiego (wraz z tenorem Rafałem Żurakowskim). Album o wieloznacznym tytule „My Polish Reflection” zawiera utwory z lat 1833-2018, od Chopina do Michała Papary (ur. 1984). Godzinny recital ułożono w przewrotny sposób: dwa najdłuższe utwory, czyli niezbyt popularne „Variations brillantes” B-dur Chopina i „Sonatina transatlantycka” Aleksandra Tansmana, okalają zestaw typowych bisów, czyli efektownych, melodyjnych miniatur. Słyszymy m.in. „Idyllę” Romana Statkowskiego i „Pieśń miłosną” Zygmunta Stojowskiego, oprócz kompozycji Szymanowskiego, Nowowiejskiego, Paderewskiego, Ignacego Friedmana i Maurycego Moszkowskiego. Miernik świetnie się czuje w tym repertuarze – gra błyskotliwie, krągłą frazą, wydobywając element popisowy (tkwiący np. w „Kaprysie hiszpańskim” Moszkowskiego) i taneczność niektórych dzieł. Potrafi także sugestywnie oddać zarówno melancholijną przestrzeń Etiudy b-moll Szymanowskiego, jak i energię muzyki Tansmana. W dziele-bonusie, czyli kompozycji Papary, pianistka śmiało poddaje instrument i technikę gry eksperymentom dźwiękowym (klastery deską przyciskaną do całej klawiatury). Ciekawa wisienka na torcie.
Hanna Milewska
Źródło: HFiM 07-08/2019
