15.09.2013
min czytania
Udostępnij
Blue Note Records 2013
Kwartet Wayne’a Shortera, uznawany za najlepszy zespół akustyczny na świecie, dociera niemal do granic wytyczonych przez tradycję jazzu. Zachowując specyfikę gatunku, Shorter skutecznie redefiniuje pojęcia formy, improwizacji i pracy zespołowej; już parę lat temu wyznał, że przestał się przejmować zasadami. Album zawiera dziewięć kompozycji (w tym sześć lidera), które zarejestrowano w trakcie europejskiej trasy kwartetu w 2011. Płyta ma czytelną, ewoluującą dramaturgię. Na początku mamy krótkie numery o rozrzedzonej fakturze i ogromnym ładunku ekspresji. W centrum znajduje się „Pegasus” (obszerna budowa, skład poszerzony o sekcję drzewa, gęste aranże), a w finale „(The Notes) Unidentyfied Flying Object”, utrzymany w stylistyce „przystępnego” free. Niemal 80-letni Shorter jest w znakomitej formie. Jego pomysłowość jako improwizatora wydaje się niewyczerpana. Po mistrzowsku operuje formą, brzmieniem (nieco surowym) i bogatą artykulacją. Energetykę utworów buduje, tworząc silne napięcia między motywami tematu a rozpędzonymi kaskadami dźwięków. Ważną, chwilami dominującą rolę odgrywa pianista Danilo Perez, który ściśle współpracuje z liderem (wsparcie harmoniczne, jednoczesne improwizacje). Trochę szkoda, że wszechobecny fortepian odsuwa na dalszy plan fenomenalnie dysponowaną sekcję rytmiczną z Patituccim i Blade’em.
Autor: Bogdan Chmura
Źródło: HFiM 04/2013
Przeczytaj także