Muzyka: Realizacja: „Quiver” to drugi album znakomitego trębacza, nagrany dla wytwórni Manfreda Eichera. Płyta jest w jakimś sensie kontynuacją „Baidy”, poprzedniego krążka Alessiego. Świadczy o tym podobny klimat muzyki, nawiązania do jazzu lat 60. (kwintet Davisa) oraz skład zespołu, w którym zmienił się tylko pianista (Jasona Morana zastąpił Gary Versace). W repertuarze przeważają utwory oparte na improwizacji, eksponujące pełne ruchu solówki lidera oraz kolor i przestrzeń – elementy charakterystyczne dla każdej produkcji ECM-u. Dominują wolne tempa i eteryczna faktura; często brakuje stałego pulsu rytmicznego, co pogłębia wrażenie intuicyjności utworów. Lider niewielką wagę przywiązuje do formy. Ta ma zwykle swobodną budowę lub zbliża się do schematu ABA. Uderzającą cechą tej muzyki jest jej pewna beznamiętność – brak napięć, kontrastów i tzw. „nerwu”, który w jazzie powstaje na bazie przebiegu harmonicznego utworu i wyrazistego rytmu. Dość mizernie prezentuje się też współpraca na linii trębacz-sekcja. Od tych „niedomagań” wolny jest na pewno „Gone Today, Here Tomorrow” – moim zdaniem najciekawszy utwór na albumie. Mamy tutaj wyrafinowany temat, czytelną konstrukcję całości, spory ładunek dramatyzmu, świetną grę sekcji i kilka błyskotliwych solówek, w tym Versacego i perkusisty Nasheeta Waitsa. Dobry album, choć nieco poniżej oczekiwań.
