Muzyka: Realizacja: Wasze głośniki basowe będą zadowolone. Dźwięki kontrabasu schodzą tu wyjątkowo nisko, a przy tym nie są rozmyte. Szkoda, że lider nie pozwolił kontrabasiście, Matsowi Eilertsenowi, na więcej solówek, poza jedną w nagraniu „Hem”. Ale partie basowe także w roli towarzyszącej brzmią atrakcyjnie. Drugim wybijającym się instrumentem jest perkusja. Ta również spodoba się audiofilom. Kiedy Helge Norbakken uderza w talerze na początku nagrania „Dakota”, niejeden słuchacz zaczyna rozglądać się, czy aby perkusja nie zmaterializowała się w jego pokoju. Bębny grają jak żywe. Lider a zarazem trębacz – Mathias Eick – przygotował osiem udanych kompozycji, a kierowany przez niego kwintet perfekcyjnie je wykonuje. Zacząłem od realizacji, bo ta od razu zdobyła moje uznanie. Grupa brzmi miło dla ucha, dynamicznie, choć mamy do czynienia z nowoczesnym jazzem. Jednak wyjątkowo płynnym, atrakcyjnym dla większości melomanów, nawet tych, którzy z muzyką improwizowaną rzadko mają do czynienia. Do tego słyszymy jazz z najwyższej półki, mimo że nazwiska muzyków towarzyszących Eickowi nie są bardzo znane. Wszyscy grają jak marzenie. Solówki pianisty, Jona Balke, w nagraniach „Dakota” i „Lost” to po prostu bajka. Z kolei skrzypek, Gjermund Larsen, tworzy mistrzowskie harmonie z liderem. Zdecydowanie polecam. Grzegorz Walenda Źródło: HFiM 04/2015
