Muzyka: Realizacja: Znakomity basista jazzowy Krzysztof Ścierański postanowił sięgnąć po gitarę elektryczną – swój drugi, ale rzadko używany instrument. Niniejszy album stanowi spełnienie młodzieńczych marzeń artysty, kiedy to zapragnął zostać gitarzystą rockowym. Jednak już w pierwszym nagraniu słychać, że bas nie poszedł w odstawkę. Co więcej, jest ważnym elementem brzmieniowym całej płyty – mamy tu nawet utwór wykonany na basie solo („Menel Blues”). Natomiast umiejętności Ścierańskiego jako gitarzysty najlepiej ilustrują utwory: „Summer 69”, „Telecountry” (gra na telekasterze) i „Dedykacja”. Choć lider nawiązuje do rocka, fusion, bluesa, salsy, world music, a także do tradycji wielkich gitarzystów (m.in. Gary Moore’a) i grupy Steps Ahead, płyta utrzymuje spójną stylistykę, przez co słucha się jej naprawdę dobrze. Kompozycje, poza „Obsession” i „Evorą, nie są szczególnie wyszukane i eksponują głównie imponujące możliwości techniczne i improwizatorskie lidera. Ścierańskiemu towarzyszą młodzi muzycy, m.in. Michał Łyczek (klawisze), Przemek Kuczyński (bębny) i Michał Kobojek (saksofon). W „Petite Fleur” słyszymy wokal Regiego Wootena (starszego brata wybitnego basisty Victora Wootena), zaś w kończącej album piosence „Ołów” – Grażynę Łobaszewską. To nagranie, rodzaj „bonus tracku”, zostało zarejestrowane w czasie jubileuszowego koncertu artysty w 2004 roku.
