Emarcy 2009 Dystrybucja: Universal
Interpretacja: 
John Scofield osiągnął w swej karierze pozycję, dzięki której może zrealizować każdy pomysł. Wszechstronny artysta od lat spełnia się w różnych projektach – od kameralnych nagrań w trio, do wyrafinowanego fusion z rozbudowanym składem; czasem sięga też do tradycji. Tak się dzieje w przypadku najnowszego albumu, powstałego z inspiracji muzyką gospel i bluesem. „Zawsze chciałem nagrać album bluesowy – mówi Scofield – to moje korzenie jako gitarzysty”. Na płycie znalazło się 13 kompozycji (wśród nich słynny standard „Motherless Child” oraz dwa utwory Scofielda). Warto dodać, że cały repertuar został zaaranżowany przez lidera. Ważny jest skład zespołu: z gitarą, fortepianem, organami, wokalem (Jon Cleary, John Boutte) i chórkami – wszystko to tworzy charakterystyczne brzmienie. Gitara Scofielda nie jest szczególnie eksponowana, ale stanowi wyrazisty składnik. Albumu słucha się dobrze, choć czasem pojawia się wrażenie lekkiego niedosytu. Nie bardzo bowiem wiadomo, do kogo jest adresowany. Miłośnikom gospel może brakować żaru i spontaniczności, dla fanów Scofielda-jazzmana będzie to muzyka zbyt prosta (zwłaszcza w warstwie rytmicznej), przewidywalna i pozbawiona ognistych solówek, z których muzyk słynie. Całość przypomina bardziej zgrabną stylizację niż w pełni autorskie dokonanie.
Autor: Bogdan Chmura
Źródło: HFiM 7-8/2009
