Muzyka: Realizacja: Ambitny debiut dwóch artystek pochodzących z Teheranu – gitarzystki Golfam Khayam i klarnecistki Mony Matbou Riahi. Obie są klasycznie wykształcone i obie czerpią inspiracje z dziedzictwa kultury perskiej oraz awangardy XX wieku. Choć ECM sklasyfikowało album jako „jazz”, zawartym na nim utworom zdecydowanie bliżej do muzyki improwizowanej z elementami etnicznymi. W pierwszych kompozycjach dominuje ten właśnie pierwiastek – pojawiają się melancholijne, „łkające” motywy z charakterystycznymi ozdobnikami, a brzmienie gitary przypomina oud. Kolejne utwory nie są już tak „oczywiste” – np. w „Battaglii” słyszymy efekty sonorystyczne, uzyskane m.in. poprzez pocieranie strun, perkusyjne traktowanie pudła rezonansowego i nietypowe sposoby zadęcia. Forma także odbiega od typowych schematów muzyki Zachodu (wstęp, ekspozycja, przetwarzanie materiału, finał). Stanowi raczej sumę krótkich, niepowiązanych ze sobą odcinków, z których część jest zaaranżowana, a część improwizowana. Projektowi przyświecał zamysł przerzucenia pomostu pomiędzy kulturą Wschodu (melodyka, technika gry, klimat) i Zachodu (dobór instrumentów, harmonia). Artystki w pełni osiągnęły ten cel – powstała muzyka interesująca, wielowymiarowa, która jest w stanie zaspokoić oczekiwania najbardziej wymagających fanów.
