Muzyka: Realizacja: Bardzo udany album izraelskiej pianistki i kompozytorki Anat Fort. Artystka zaprosiła do współpracy wybitnego klarnecistę Gianluigi Trovesiego, którego gra znacznie poszerzyła brzmienie i ekspresję utworów. Całość wpisuje się w nurt nazywany jazzem europejskim – muzykę bez śladów bluesa i typowych form z tematem i solówkami. Płytę rozpoczyna zwiewne intro (fortepian solo); kolejny utwór, już z udziałem Trovesiego, stanowi niejako jego rozwinięcie. Największym zaskoczeniem okazał się utwór trzeci, „Not The Perfect Storm”, w którym muzyka nieoczekiwanie wkracza na obszar kontrolowanego free. To jeden z kluczowych momentów płyty, rzucający nowe światło na cały projekt. Nieco podobny klimat panuje w „Jumpin’ In”. Jednak efekt zaskoczenia stopniowo zanika. Kolejne utwory są utrzymane w konwencji lirycznej ballady – muzyka płynie niespiesznie, często poza metrum i stałym pulsem. Ma introwertyczny, wyciszony charakter. Postaciami pierwszego planu są Fort i Trovesi. Pianistka może nie imponuje techniką, ale tworzy ciekawy klimat, przypominający nieco dźwiękowy świat Keitha Jarretta. Trovesi okazał się jej idealnym partnerem. Doskonale się odnalazł zarówno w balladach, jak i w utworach bardziej ekspresyjnych. Sekcja (basista Gary Wang, perkusista Roland Schneider) działa nieco w tle. Jej rola zyskuje na znaczeniu w kompozycjach o swobodnej strukturze.ianluigi Trovesi – Birdwatching
