InsideOut Music 2017
Muzyka:
Leprous nie ma zwyczaju wydawać dwóch podobnych płyt. Można się zatem było spodziewać, że nawet po fenomenalnym „The Congregation” zespół nie pozostanie wierny brzmieniu, które stworzył. Niestety, wprowadzając zmiany, grupa skoncentrowała się na redukcji formy, nie oferując równocześnie wiele w zamian. „Malina” nie zaskakuje. Już wcześniej było słychać tendencję do łagodzenia brzmienia i odchodzenia od ekstremalnych korzeni. Tym razem muzycy poszli krok dalej, pozbywając się nie tylko growli, ale także elementów, które zadecydowały o wielkości poprzednika – mrocznej atmosfery oraz intrygującej sekcji rytmicznej. Klawisze już nie straszą, a nieprzewidywalne wstawki perkusyjne dozowane są oszczędniej. Miejsce zyskały za to rozbudowane partie gitarowe oraz charakterystyczne wysokie wokale Einara Solberga, ale nawet one nie niwelują poczucia niedosytu. Trzeba jednak przyznać, że mamy do czynienia z solidną progresywą. Twórcy opanowali sztukę budowania utworów na motywach, rozwijanych z każdym powtórzeniem. Brzmienie wciąż jest świeże. Zabawy rytmem intrygują, a szeroka paleta brzmień dodaje kolorytu. Miejmy nadzieję, że następnym razem na tej podstawie zespół zbuduje coś więcej.
Karol Wunsch
Źródło: HFiM 07-08/2018
