ECM 2011
Interpretacja: 
Realizacja: 
Norweski pianista Ketil Bjornstad jest artystą niezwykle wszechstronnym. Zaczynał jako muzyk klasyczny. Później zainteresował się rockiem i jazzem. Komponuje muzykę filmową i sceniczną. Jest autorem utworów poetyckich (przełożonych także na polski) i powieści. Jego najnowszy album, nagrany z wiolonczelistą Svantem Henrysonem, to rodzaj suity (wariacji?), nawiązującej do klasyki, a szczególnie do ulubionego przez Bjornstada Schuberta. Muzyka jest wyrównana pod względem agogiki (dominują wolne tempa), dynamiki (od piano do mezzoforte) i brzmienia. Być może to właśnie warstwa kolorystyczna stanowi największy atut albumu. Inne elementy prezentują się dość pospolicie, a pewne zwroty melodyczne i harmonia (następstwo akordów, sposoby ich łączenia) chwilami zaskakują nieporadnością. Bjornstad nie chce ciekawie rozwinąć melodyki, która wciąż krąży w zamkniętym obiegu. Wyraźnie inspirują go „niebiańskie dłużyzny” – jedna z cech muzyki instrumentalnej Schuberta. Nie bardzo wiadomo, jak zakwalifikować propozycję Bjornstada. „Night Song” to współczesna imitacja muzyki romantycznej z elementami barokowymi. Brakuje tu odniesień do jazzu. Trudno natrafić na ślad partii improwizowanych, jazzowy feeling czy sound. Płyta dla zdeklarowanych fanów „klimatyczności” ECM-u.
Autor: Bogdan Chmura
Źródło: HFiM 12/2011
