Muzyka

Amerykańską formację Mercury Rev tworzą Jonathan Donahue (gitara, śpiew) oraz Sean „Grasshopper” Mackowiak (gitara, klarnet). W Polsce poznaliśmy ją lepiej w 1998 roku, po ukazaniu się albumu „Deserter’s Songs”. Wcześniej mało kto o niej słyszał, mimo że grupa zdążyła wydać trzy albumy.

Ad libitum – takie określenie umieszczone w partyturze oznacza scedowanie przez kompozytora pewnych decyzji na wykonawcę. Dyrygent, instrumentalista czy wokalista ma możliwość, na obszarze obowiązywania ad libitum, wybrać na przykład instrument, sposób artykulacji czy tempo. Może też zaimprowizować linię melodyczną, wymyślić rytm lub zasugerować działania sceniczne.

The The to zespół o tyle nietypowy, że w jego stałym składzie występuje tylko jeden muzyk. Nierzadko cały materiał rejestruje sam, grając na wielu instrumentach i wykonując wszystkie partie wokalne. Jedynie czasem zaprasza do studia sidemanów.

Większość przedstawionych dzisiaj płyt ukazała się w 2024 roku. Nie są to więc same najświeższe nowości, ale już nie komplikujmy. Oto kilka albumów, w większości bluesowych, o których warto poczytać, a może również je nabyć.

Czyżby grupa Yes wróciła do studia ze swym najlepszym wokalistą? Instrumenty klawiszowe w otwierającym album nagraniu „True Messenger” brzmią jak te pod palcami Ricka Wakemana. Tyle że legendarny pianista od dawna nagrywa pod swoim nazwiskiem i tym razem również nie dołączył do składu.

Trzeci nurt – bodaj najbardziej efemeryczny kierunek muzyki jazzowej – był jedynym, którego nazwa i założenia zostały sformułowane „na papierze” przez jedną osobę. Nie pojawił się nagle. Jego powstanie było naturalną konsekwencją procesów zachodzących przez lata zarówno w jazzie, jak i muzyce klasycznej.

To już 10. tom pieśni Moniuszki w ramach autorskiego projektu pianistki i producentki Jolanty Pszczółkowskiej-Pawlik. Zawiera 25 utworów, jak zawsze wybranych przez pomysłodawczynię według pewnego klucza.

Rozpoczynamy cykl artykułów o instrumentach, które przyczyniły się do powstania muzyki rozrywkowej w formie, jaką znamy. Zaczynamy od Minimooga – niezwykle popularnej konstrukcji analogowej sprzed ponad pięćdziesięciu lat. Pierwszy prototyp Minimooga powstał pod koniec lat 60.

Paweł Marcin Strzelecki pisze o sobie: jeden z najpłodniejszych polskich kompozytorów współczesnych. Zaiste, w wieku 49 lat mając w dorobku 12 symfonii, 3 koncerty, 18 kwartetów i 16 sonat, może myśleć o pobiciu rekordu wszech czasów, należącego do Telemanna. A mówiąc zupełnie poważnie, Strzelecki to człowiek superpracowity, wielce utalentowany i niechowający własnej twórczości pod korcem.

Zawartość krążka jest w istocie recitalem skierowanym do indywidualnych słuchaczy gdzieś w przestrzeni rynku fonograficznego. Śpiewaczka Hanna Zajączkiewicz (sopran) wybrała na swój album nieznane lub mniej znane utwory kompozytorów słowiańskich XX wieku. Są to twórcy z trzech krajów: Polak Kazimierz Wiłkomirski (również wiolonczelista,, dyrygent i pedagog), Czech Klement Slavicky i Ukrainiec Wiktor Kosenko.

Początek roku to czas podsumowań, również w muzyce. Gale laureatów nagród będą się odbywały jeszcze przez kilka miesięcy. W lutym poznamy zdobywców jednego z najważniejszych muzycznych wyróżnień – Grammy.

Czy nam się to podoba, czy nie, nadchodzi kolejna zima. Przedstawione dziś płyty ukazały się całkiem niedawno, ale nie zmieściły się wcześniej do cyklu wydawniczego. Warto jednak o nich poczytać, a po niektóre sięgnąć, do czego zachęcamy.